Stapelen 174

We naderen de eindstreep oftewel de top van de toren. Nog één of twee lagen en het is genoeg. We hebben er dan precies een jaar aan gewerkt en dat valt nog mee. De winters zijn zacht tegenwoordig.
'De jongens van le Roy', hebben het, deo volente, gefikst en daar zijn we trots op. De Porta Celi heeft ons wel blutsen bezorgd. Rob z'n knie doet het niet meer, Berend had onderweg een tia, Johan zijn rug laat het  voortdurend afweten en ik kom als een plank uit bed, the day after.
Maar zoals de afgekloven uitdrukking ons laat weten: 'Het was het waard.'

totaalshot 25 november 2014

 

 

 

detail van de speklaag

(klik op foto's voor vergroting)

 

freek







Stapelen 173

Vandaag fris en zonnig, dus de stemming zit er goed in bij ons stapelaars. We hebben een nieuwe werkgewoonte ontwikkeld, sinds de poort zo hoog is dat tegel voor tegel in een emmer naar boven moet worden getakeld. Johan en Rob doen het benedenwerk en Berend en ik takelen en stapelen boven.
Ik heb zelf wat moeite om op die onbeschermde hoogte te werken, want ik lijd aan een lichte vorm van hoogtevrees. Vooral de afstap naar de zwiepende ladder kost mij moeite. Berend is niet te beroerd om me te helpen, door op de ladder staand mij bij de enkel te pakken en zo leidt hij mijn voet naar de bovenste sport. Als ik die vastigheid voel, kan ik verder de ladder afdalen.
Ik heb wat foto's van bovenaf gemaakt.

 

 

freek

 

Stapelen 172

Er was veel damesbezoek bij de ecokathedraal en dan gaan oude mannen als jongens doen: stoer!

(foto Frouk)

freek