...klik op de illustratie voor een groter beeld...Vrijdagochtend 28 september (I). In mijn tas brandt al dagen een brief van Zilveren Kruis Achmea, gericht aan buurvrouw De Vries. Zij moet €40,20 betalen vanwege taxivervoer op vrijdag 13 juli en snapt daar niets van. Dat bedrag had ze toch al aan de chauffeur van de taxi betaald, dus hoe zit dat nou? In een onbewaakt ogenblik had ik haar beloofd een en ander uit te zoeken. Na dagen van lamlendigheid en uitstel moest ik nu toch echt eens wat doen. Vandaar dit wat lange stukje. Zal het niet meer zo ver laten komen.
Intermezzo. Omdat we op het punt staan een buitengewoon ingewikkeld terrein te betreden, moet ik u eerst even bijpraten. Anders begrijpt straks niemand er nog iets van. Buurvrouw De Vries is een bekende van de taxibranche. Binnen de stad rijdt ze met het stadmobielbusje van Connexxion, dwars door het land met Valys. Intussen wordt ze meerdere malen per maand ontboden door het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis en ook bij het OLVG hoort ze tot de vaste cliëntèle. Het is de bedoeling van de regelmakers dat ze daarvoor de stadsmobiel van Connexxion gebruikt. Dat doet ze niet. Dergelijk busjes zijn namelijk heuse bussen geworden waarin zoveel mogelijk bejaarden worden gestouwd die vervolgens uren door stad worden getourd. De één moet naar hoedjes vouwen in Noord, de volgende naar de haptonoom in West, een derde naar de bingo in de Tranvaalbuurt. De radioloog van de buurvrouw stelt het echter niet op prijs dat ze anderhalf te laat komt. Voor afspraken met de medische stand belt ze nu steevast en tijdig een taxifirma die door Zilveren Kruis Achmea is erkend voor noodzakelijk ziekenvervoer. Da's doorgaans taxi Zeevang. Na aftrek van €85 eigen bijdrage betaalt de verzekering dergelijk vervoer. Tot slot van deze digitale snelcursus "Hoe test ik op mijn oude dag de beschaving?" nog dit: zowel Connexxion als Zilveren Kruis Achmea hanteren de spelregel dat in het uitzonderlijke geval, bijvoorbeeld als het vrijdag de dertiende is, dat het busje het af laat weten, de oudere
1) terstond moet bellen naar een speciaal telefoonnnumer om de wanprestatie te melden,
2) een gewone taxi mag inschakelen en het bonnetje moet bewaren,
3) een brief moet sturen naar een speciaal adres waarin de klacht is verwoord en het gewone taxibonnetje is toegevoegd, waarna de opdrachtgever de kosten vergoedt en zelf verhaalt op de falende instelling.
Vrijdagochtend 28 september (II). Aan de lijn heb ik de afdeling declaraties van Zilveren Kruis Achmea. Omdat buurvrouw De Vries zelf niet zeker is van de gebeurtenissen op 13 juli (niet meer weet waar ze die dag naar toe is geweest, ook niet meer weet welke taxi haar vervoerd heeft en intussen vermoedt dat ze al contant betaald heeft), vraag ik aan de mevrouw van declaraties of zíj mij dat kan vertellen. Zij heeft immers een rekening van een door haar erkend taxibedrijf ontvangen en wil dat nu verhalen op de buurvrouw. Misschien heeft de mevrouw van declaraties wel gelijk! Je moet overal rekening mee houden. Pas op jongeman, géén inlegkunde bedrijven, heeft professor Van Stegeren mij ooit terecht gewezen, nadat ik een scriptie had ingeleverd die aantoonde dat rechtse media leugens en linkse media waarheden verkondigden.
- "Nee meneer, ik weet niet welk taxibedrijf dat is geweest".
Maar het zal toch niet zo zijn dat iedere erkende zorgverlener rekeningen naar u kan sturen die u klakkeloos doorstuurt naar klanten als ze nog onder de eigen bijdrage vallen?
- "Uiteraard niet maar blijkbaar wel".
U kunt niet achterhalen welk taxibedrijf om welke reden die rekening heeft ingediend?
- "Meneer, dat gaat allemaal elektronisch. Ik kan u niet meer vertellen dan in de brief staat. Wij kunnen dat niet achterhalen; wij hebben er het volste vertrouwen in dat onze zorgverleners correct declareren".
Maar mijn buurvrouw wil dit niet betalen omdat ze het niet snapt. Als u dat niet kunt uitleggen hebben we een probleem.
- "Dat zou jammer zijn want dan moeten we de incasso-afdeling inschakelen".
Kunt u misschien wel een lijst van door u erkende taxibedrijven geven, dan kan ik met de buurvrouw nagaan of het Zeevang was of een ander.
- "Nee meneer. Dat weet ik niet. Dan moet u bellen met de vervoerslijn van Zilveren Kruis Achmea. Ik geef u het nummer".
- "Vervoerslijn Zilveren Kruis Achmea, met Anita".
Weet u waar de rekening van 13 juli betrekking op heeft?
- "Nee, meneer. Dan moet u de afdeling declaraties bellen. Daar komt die brief weg. Ik kan u wel het volgende zeggen. Als uw buurvrouw een gewone taxi heeft gebeld, bijvoorbeeld omdat het te lang duurde dat onze taxi kwam, zónder ons in te lichten, dan kunnen wij dat niet vergoeden, en dat was hier aan de hand, vermoed ik. Bel dus eerst even als het mis gaat en stuur daarna een brief. Ik geef u het telefoonnummer en het adres."
Vrijdagmiddag, 15.50 uur. Ik rij de straat in en zie de buurvrouw met dochter op de rand van het portiek reikhalzend uitzien, maar niet naar mij. Om 16.30 uur is de afspraak voor de bestraling. Ze staan er al vanaf 15.15 want vorige keer reed de taxi weg omdat zij twee minuten te laat waren. Quod licet Iovi non licet bovi. Afgelopen maandag had de buurvrouw taxi Zeevang gebeld met het verzoek om deze vrijdag om 15.30 scherp te arriveren op de hoek Boeroestraat/Makassarstraat. No way. Gewapend met de verse informatie belt de dochter naar de vervoerslijn van Zilveren Kruis Achmea. Geen taxi, geen pas, en altijd wat, zo luidt haar bijdrage aan het gesprek. De klacht wordt opgenomen en de buurvrouw dient met een brief aanspraak te maken op de "coulanceregeling" waarop de buurvrouw begreep dat er reeds een condoleanceregister werd aangelegd. "Ik ben nog niet dood hoor", schreeuwde ze over dochters schouder heen in de hoorn. Om 15.55 belt de dochter ouderwets 7x7 en om 16.02 uur rijdt de Mercedes van TCA voor. Terwijl deze, met medeneming van buurvrouw en haar dochter, spoorslags richting Antoni van Leeuwenhoek vertrekt, arriveert om 16.05 de taxi van Zeevang, ook van een goed merk trouwens. Ik maak een korte babbel met de chauffeur en licht hem in over het vertrek van de buurvrouw per TCA. "Ik kon niet op tijd komen. Ze heeft groot gelijk".
Vrijdagmiddag 18.00 uur. Na geleverde mantelzorg blader ik door Het Parool.
...Het Parool, vrijdag 28 septomber...
Metz de mantelzorger
Intermezzo. Omdat we op het punt staan een buitengewoon ingewikkeld terrein te betreden, moet ik u eerst even bijpraten. Anders begrijpt straks niemand er nog iets van. Buurvrouw De Vries is een bekende van de taxibranche. Binnen de stad rijdt ze met het stadmobielbusje van Connexxion, dwars door het land met Valys. Intussen wordt ze meerdere malen per maand ontboden door het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis en ook bij het OLVG hoort ze tot de vaste cliëntèle. Het is de bedoeling van de regelmakers dat ze daarvoor de stadsmobiel van Connexxion gebruikt. Dat doet ze niet. Dergelijk busjes zijn namelijk heuse bussen geworden waarin zoveel mogelijk bejaarden worden gestouwd die vervolgens uren door stad worden getourd. De één moet naar hoedjes vouwen in Noord, de volgende naar de haptonoom in West, een derde naar de bingo in de Tranvaalbuurt. De radioloog van de buurvrouw stelt het echter niet op prijs dat ze anderhalf te laat komt. Voor afspraken met de medische stand belt ze nu steevast en tijdig een taxifirma die door Zilveren Kruis Achmea is erkend voor noodzakelijk ziekenvervoer. Da's doorgaans taxi Zeevang. Na aftrek van €85 eigen bijdrage betaalt de verzekering dergelijk vervoer. Tot slot van deze digitale snelcursus "Hoe test ik op mijn oude dag de beschaving?" nog dit: zowel Connexxion als Zilveren Kruis Achmea hanteren de spelregel dat in het uitzonderlijke geval, bijvoorbeeld als het vrijdag de dertiende is, dat het busje het af laat weten, de oudere
1) terstond moet bellen naar een speciaal telefoonnnumer om de wanprestatie te melden,
2) een gewone taxi mag inschakelen en het bonnetje moet bewaren,
3) een brief moet sturen naar een speciaal adres waarin de klacht is verwoord en het gewone taxibonnetje is toegevoegd, waarna de opdrachtgever de kosten vergoedt en zelf verhaalt op de falende instelling.
Vrijdagochtend 28 september (II). Aan de lijn heb ik de afdeling declaraties van Zilveren Kruis Achmea. Omdat buurvrouw De Vries zelf niet zeker is van de gebeurtenissen op 13 juli (niet meer weet waar ze die dag naar toe is geweest, ook niet meer weet welke taxi haar vervoerd heeft en intussen vermoedt dat ze al contant betaald heeft), vraag ik aan de mevrouw van declaraties of zíj mij dat kan vertellen. Zij heeft immers een rekening van een door haar erkend taxibedrijf ontvangen en wil dat nu verhalen op de buurvrouw. Misschien heeft de mevrouw van declaraties wel gelijk! Je moet overal rekening mee houden. Pas op jongeman, géén inlegkunde bedrijven, heeft professor Van Stegeren mij ooit terecht gewezen, nadat ik een scriptie had ingeleverd die aantoonde dat rechtse media leugens en linkse media waarheden verkondigden.
- "Nee meneer, ik weet niet welk taxibedrijf dat is geweest".
Maar het zal toch niet zo zijn dat iedere erkende zorgverlener rekeningen naar u kan sturen die u klakkeloos doorstuurt naar klanten als ze nog onder de eigen bijdrage vallen?
- "Uiteraard niet maar blijkbaar wel".
U kunt niet achterhalen welk taxibedrijf om welke reden die rekening heeft ingediend?
- "Meneer, dat gaat allemaal elektronisch. Ik kan u niet meer vertellen dan in de brief staat. Wij kunnen dat niet achterhalen; wij hebben er het volste vertrouwen in dat onze zorgverleners correct declareren".
Maar mijn buurvrouw wil dit niet betalen omdat ze het niet snapt. Als u dat niet kunt uitleggen hebben we een probleem.
- "Dat zou jammer zijn want dan moeten we de incasso-afdeling inschakelen".
Kunt u misschien wel een lijst van door u erkende taxibedrijven geven, dan kan ik met de buurvrouw nagaan of het Zeevang was of een ander.
- "Nee meneer. Dat weet ik niet. Dan moet u bellen met de vervoerslijn van Zilveren Kruis Achmea. Ik geef u het nummer".
- "Vervoerslijn Zilveren Kruis Achmea, met Anita".
Weet u waar de rekening van 13 juli betrekking op heeft?
- "Nee, meneer. Dan moet u de afdeling declaraties bellen. Daar komt die brief weg. Ik kan u wel het volgende zeggen. Als uw buurvrouw een gewone taxi heeft gebeld, bijvoorbeeld omdat het te lang duurde dat onze taxi kwam, zónder ons in te lichten, dan kunnen wij dat niet vergoeden, en dat was hier aan de hand, vermoed ik. Bel dus eerst even als het mis gaat en stuur daarna een brief. Ik geef u het telefoonnummer en het adres."
Vrijdagmiddag, 15.50 uur. Ik rij de straat in en zie de buurvrouw met dochter op de rand van het portiek reikhalzend uitzien, maar niet naar mij. Om 16.30 uur is de afspraak voor de bestraling. Ze staan er al vanaf 15.15 want vorige keer reed de taxi weg omdat zij twee minuten te laat waren. Quod licet Iovi non licet bovi. Afgelopen maandag had de buurvrouw taxi Zeevang gebeld met het verzoek om deze vrijdag om 15.30 scherp te arriveren op de hoek Boeroestraat/Makassarstraat. No way. Gewapend met de verse informatie belt de dochter naar de vervoerslijn van Zilveren Kruis Achmea. Geen taxi, geen pas, en altijd wat, zo luidt haar bijdrage aan het gesprek. De klacht wordt opgenomen en de buurvrouw dient met een brief aanspraak te maken op de "coulanceregeling" waarop de buurvrouw begreep dat er reeds een condoleanceregister werd aangelegd. "Ik ben nog niet dood hoor", schreeuwde ze over dochters schouder heen in de hoorn. Om 15.55 belt de dochter ouderwets 7x7 en om 16.02 uur rijdt de Mercedes van TCA voor. Terwijl deze, met medeneming van buurvrouw en haar dochter, spoorslags richting Antoni van Leeuwenhoek vertrekt, arriveert om 16.05 de taxi van Zeevang, ook van een goed merk trouwens. Ik maak een korte babbel met de chauffeur en licht hem in over het vertrek van de buurvrouw per TCA. "Ik kon niet op tijd komen. Ze heeft groot gelijk".
Vrijdagmiddag 18.00 uur. Na geleverde mantelzorg blader ik door Het Parool.
...Het Parool, vrijdag 28 septomber...Metz de mantelzorger
