fluiten

Hij floot gisteravond laat, die eenzame merel op de schoorsteen. Alle vogels zaten al verscholen op een beschutte tak in een boom of onder een ouderwetse hollandse dakpan op de boerderij van Tsjebbe, maar hij zong. Zijn trillers veroverden de duisternis en misschien een verscholen vrouwtje. En vanochtend in het grauwe licht van de vroege ochtend zong hij weer. Twee Andreaskruisen  krijgt hij van mij: moedig en vastberaden.

freek