Salo

Salo Muller was gisteravond bij ons op het platteland. Ik ken Salo uit de gouden jaren van Ajax. Hij rende toen menig Europees voetbalveld op en neer om gewonde Ajaxspelers op te knappen. Een ietwat gezette man met bril, in een strak trainingspak.
Gisteravond vertelde hij, volgens ons provinciaal prachtsuffertje,  over zijn jaren in Friesland. Dat was in de oorlog en in de onderduik.
De titel van zijn praatje had hij ontleend aan de laatste woorden die zijn moeder tegen hem had gezegd: 'Tot vanavond en lief zijn hoor!'
Toen ik dat las, trok een huiver door mijn lijf.

freek