Djoeke 21

'...Maar voor het dagelijks gebruik is er Djoeke. Zij is de troosteres der volkeren, omdat zij er gewoon is, onvoorwaardelijk. Ik trek veel met haar op: wij doorkruisen het landschap dat mij lief is. Zij geeft mij lucht. Ik lul de oren van haar kop op onze tochten. Zij luistert even met een schuine kop en gaat weer overtot de orde van de dag: hier snuffelen, daar pissen. Troost heelt niet, maar verzacht veel... .'

Bovenstaande tekst komt uit een boekje dat ik in 2007 schreef.

Nu heeft Djoeke kanker en zo, dat we het niet meer behandelen. We letten op of de pijn een hondwaardig leven in de weg staat en als dat zo is, laten we haar inslapen.

Ik zal me dan even geen raad weten.



freek