Vertoning

Ik zag wat t.v. opnames van mevrouw Verdonk op haar rondgang door Nederland en dat was goddank een ontluisterend gezicht. Die aangeleerde diepe stem, die shuffle over het podium, een silly walk, die Frits Westers ooit aan Eelco Brinkman adviseerde ('losjes en dichter bij de mensen...'), die treurig simpele oneliners en dat toontje van de kleuterschooljuf tegen haar leerlingetjes. Het is zo voorspelbaar, zo aangeleerd, zo open-deurachtig. Als drs. Verdonk, nog enig reflectievermogen heeft, zal ze zich 's avonds in haar bed liggen te schamen voor deze schamele vertoningen. Dat kan ze buiten het bereik van Kay ongestoord doen en dat is het begin van het einde.

freek