stapelen 68

Het miezerde een groot gedeelte van de ochtend in de ecokathedraal, maar toen ik er 's ochtends om acht uur arriveerde scheen nog een waterig zonnetje. Dat zonnetje en de opkomende lente activeerde tientallen vogels in de kathedraal om hun territorium af te bakenen en verleidingskunst te etaleren. Het floot, zong, sloeg, koerde, en krijste dat het een lieve lust was. Een een tropisch regenwoud, die ecokathedraal.
Wij stapelaars hadden andere dingen aan ons hoofd; Siebe ploeterde opgewekt in z'n eentje aan een toren van tien meter, Berend, Johan en ik, zochten het wat kleinschaliger, door een keermuurtje te bouwen en als gezang van de week kwam 'Annabel, ik ben niets zonder jou, Annabel', naar boven drijven. Wellicht had dat ook te maken met de olifant in Emmen, Annabel, die was gevallen en toen doodgegaan.


freek