Met mijn verrekijkertje op zak, ging ik gistermiddag wat weilanden inspecteren en in onze dorpsstraat kwam ik Albert tegen. Albert maakt hapjes voor bruiloften en partijen en ik moest hem even hebben voor onze naderende 'Familiedag'.
'Hartstikke mooi', zei Albert toen ik mijn bestelling aankondigde, maar toen ik zei dat ik binnenkort wel even langskwam voor de details betrok zijn gezicht. 'Ik ben veel weg', zei Albert. Dit leek niet op een gretige acquisitie, maar het lag toch even anders. Albert is namenlijk tot 1 april veel in 'it fjild' te vinden. Hij zoekt kievitseieren. Ik zei, dat ik ook even ging kijken. 'It is stil yn it fjild', zei Albert. Ik herkende deze woorden als ritueel van eierzoekers onder elkaar.
Ik ging op pad; de oogst was naast het gewone volk van ganzen, meeuwen en kraaien, drie buitelende kievitpaartjes. Geen grutto's, geen tureluurs, geen scholeksters. te zien.
'It is nog stil yn it fjild!'
freek
12 maart 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten