Global mail

Ik weet het, er zijn grotere kwesties, maar ik zat er toch maar mooi mee, met die brief voor een ander. Omdat het juiste adres zich in een mij onbekende wijk bevond, noteerde ik "verkeerd bezorgd" op de enveloppe en begaf me naar de rode brievenbus op het Javaplein. Zo'n wandeling stemt blijmoedig, de padvinder in mij richt zich dan een beetje op. Je kunt zo'n brief natuurlijk met een nonchalant gebaar in de prullenbak werpen - wat een blinde kip is die postbode toch - of gewoon vergeten en na vier maanden besmuikt tussen de oude kranten steken maar niets van dat al bij deze waakzame burger. Zo'n brief heeft waarde, gewicht. Omdat ik het briefgeheim hoog heb zitten keek ik niet verder dan het adres, dat trouwens in de verste verte niet op mijn eigen straatnaam leek. Wel zag ik door het venstertje dat op de brief allemaal streepjes staan. Nadere bestudering gaf aan dat het een meerbladig formulier betrof en als ik de brief een beetje schudde zag ik ook cijfers en drukletters aan de rand van het venstertje verschijnen. Het zag er tamelijk belangrijk uit. Sterker nog, dit was een formulier met een zekere urgentie. Zou de ontvanger deze brief missen, dan ontstonden er problemen! Hij zou de retourtickets van zijn Afrikareis missen, of diende zijn bijna afgeronde opleiding onmiddellijk af te breken. Maar nu ik deze enveloppe vrijwillig retourneerde bij de post zou alles, zij het met lichte vertraging, toch nog in orde komen. Wereldreizen en studies konden worden afgerond en niets stond de ontvanger verder een mooie loopbaan in de wetenschap en een bloeiende verhouding met een Senegaleze danseres in de weg. Ja, het belang van het eerlijk inleveren van een verkeerd bezorgde brief kan niet genoeg worden benadrukt.
Aangekomen bij de rode brievenbus schoot me te binnen dat vandaag de dag niet alleen TNT-Post als erfgenaam van Tante Pos de brieven in onze bussen doet, maar dat dankzij de marktwerking diverse neppostbodes met volle tassen door de straat zeulen en brieven bezorgen. (Eén keer zag ik drie postbodes, waarvan eentje echt, in de Makassarstraat elkaar de doorgang beletten. Ze riepen nare ziektes en het scheelde niet veel of ze gingen elkaar met hun juten zakken en kunststoffen kratten te lijf wat onverbiddelijk tot vermenging van poststukken op de rijweg had geleid; dat zijn zo de zegeningen van de marktwerking).

Als mijn brief nu eens niet van de echte postbode afkomstig is, heeft het geen zin hem als vraagstuk in de rode brievenbus te gooien. Kijk, daar heb je het al: "Global mail, DHL, A zus en AS zoveel" staat op de plek van de postzegel. Maar wat nu te doen met deze brief? Alsnog weggooien zou de hele actie van opoffering en medemenselijkheid te niet doen. DHL heeft geen bus op het Javaplein, evenmin als Sannd en Selektmail, dus ik moet nu geheel zelfstandig deze brief tot een eind brengen. Gelukkig zat er een randje los en door een toevallige beweging raakte dat randje over de hele lengte los. Naast de rode brievenbus heeft de overheid met vooruitziende blik een prullenbak neergezet. Daar kan de geadresseerde het enquêteformulier van de fitnessclub ophalen.

Metz krijgt post