Twee

Ik liep met Bijke door het hekje naar onze tuin, toen er plotseling in plaats van één, twee stabijhondjes naast mij liepen, die meteen begonnen te dollen; één kluwen stabij. Waar de andere stabij plotseling vandaan kwam, was mij een raadsel; ik neem de bijbel niet letterlijk als de schrijver het over 'de wonderbaarlijke vermenigvuliging ' heeft. De andere stabij, toch wel iets ouder dan Bijke, liep stoeiend mee naar de achterdeur, plaste familiair op het grasveldje en wou ook mee naar binnen. Dat kon niet, dus ging ik met de twee stoeiende honden weer terug naar het tuinhek. Er was geen eigenaar te zien en onze nieuwe vriendin had het best naar haar zin. Toen kwam een blonde jonge vrouw op een fiets om de bocht racen. Ze had een koksjasje aan. 'Oh, ze is hier', riep ze opgelucht en stapte af. Het was mijn nieuwe buurvrouw, van een paar huizen verderop.'We raakten aan de praat.

'Ik ben rattenvanger',zei ze, 'ik vang muskusratten en de hond gaat altijd mee , om te leren mij te helpen. Ik keek er van op; een jonge vrouw die vrijmoedig meldde dat ze rattenvanger is, in dienst van het waterschap.'Maar je koksjasje dan', zei ik. Ze pakte haar hond resoluut bij het nekvel. om de riem vast te maken en zei 's Avonds sta ik in de keuken bij ....' .(dat is mijn buurman kroegbaas) En weg fietste ze.
"Nou doei'.

freek