Ik was alleen, als mens, in het Katliker Schar. Vroeger was dit een productiebos van een deftige familie, nu is het langzaam verruigd tot een natuurgebied. Ik liep met langzame stappen om de stilte te ervaren en om dieren te zien. Dat lukte, ik kwam een tijdje oog in oog te staan met een damhert, een exoot die in onze streken niet thuis hoort maar die is geïmporteerd om hertenkampen te bevolken. Er is een pittige discussie onder natuurbeschermers, of deze beesten in natuurgebieden niet moeten worden afgeschoten, want hier horen reeën thuis.
Ik zou zeggen, laat leven die beesten.
Ze hebben ook mooie ogen.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten