...kerstboodschap voor de ambtenaren...Persoonlijk denk ik met de kerst altijd aan eten (zojuist twaalf wilde duiven in de vriezer geduwd), maar anderen denken aan anderen. Da's mooi. Ambtenaren van het Amsterdamse stadsdeel Zeeburg ontvingen de oproep hun kerstgedachte plus -pakket uit te doen gaan naar de stichting Voedselbank. Zo hoort dat natuurlijk. Wie niet naar de kerk gaat, visiteert de voedselbank. Scrooge rules the waves en wie zich inspant ziet ook in Nederland armoe. Het zijn Amerikaanse toestanden, zo heet dat tegenwoordig. Vroeger verwees men naar Biafra, nu naar de Verenigde Staten. En vervolgens naar de Voedselbank.
Met enige moeite en een slok op (ben boven de zestien dus het mag van minister Hoogervorst) ben ik op zoek gegaan naar houdbaar eten. Helaas, op wat blikjes verlopen doperwten en ansjovis na, heb ik weinig in huis. Ja, die duiven, maar die tellen niet want die zaten niet in mijn kerstpakket. Dat pakket bestond uit een Algerijnse römertopf met een doos oude couscous en die durf ik niet naar de 1e Oosterparkstraat 112 te brengen.
Gelukkig heb ik wel nog wat onder de kurk voor onze dakloze kerstvrienden. Ik kan me niet aan de fantasie onttrekken dat ze daar meer prijs op stellen dan op sojasaus, blikragout, bleekselderij en biet. Waarbij ik de snotkomkommer onbesproken achterhoud.
Retsina, drie flessen idem.
Hongaarse rum, een literfles die ik augustus 1981 nabij het spoorwegstation van Boedapest kocht voor de zesduizend forinten die ik anders weg moest gooien. Niet te zuipen maar dat is een kwestie van smaak, soms van nood.
Pastis de Marseille, dat ene glas was die ene zomer fantastisch maar sindsdien staat de fles vergeefs te wachten op recepten met gesmoorde venkel.
Citroenlikeur uit Lokeren, in originele feestverpakking, ooit gehad van een Belgische vriendin.
Metz met Kerst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten