Gered

Het was tussen Abcoude en Amsterdam op de A2, jaren geleden. Ik reed in een file van forenzen naar Amsterdam om het dagelijks brood te verdienen. Plotseling verscheen een moedereend in de berm van de snelweg en begon doodgemoedereerd over te steken, met achter haar aan een sliert van eendekuikentjes. Dit idee werd door ons afgestraft en in een wolk van stuivende veertjes werd het gezelschap platgereden.

Ik moest daar aan denken, toen ik gisteren langs de Boornzwaagsterweg liep en gefriemel in de berm zag. Het waren een vader -en moedereend met twaalf kuikentjes, die zich door het hoge gras van de berm wroetten en ongetwijfeld de weg wilden oversteken. Ook nu kwam er gemotoriseerd verkeer aan in de vorm van één auto. Met ware doodsverachting sprong ik op de weg en gebaarde de automobilist tot remmen. Inmiddels had het gezin eend haar mars ingezet en verdween in de andere berm en bermsloot. De automobilist was geschrokken en me dankbaar. En ik had wat goedgemaakt.

freek