Vanochtend keek Berend peinzend naar het mooie muurtje, dat we vorige week hadden gestapeld.
Als Berend dat doet, zo kijkt, wacht ik af wat er gaat komen. Want laat één ding duidelijk zijn; ook ik kijk naar het muurtje en vind het nog steeds een mooi bouwwerkje. Ik wil wel doorbouwen, maar ik weet ook dat, als Berend zo kijkt alsie keek, er iets niet deugt. En dat zie ik dan weer niet. Uiteindelijk zegt Berend dat de muur teveel naar binnen overhelt en dan voel ik'm al aankomen, dat ons muurtje moet worden afgebroken en opnieuw opgebouwd.
Aldus geschiedde.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten