Hebt u dat ook? Dat u de andere kant opkijkt als iets onaangenaams passeert. Ik heb dat in toenemende mate met mijn cluppie. Vroeger zat ik, inderdaad, met het bord op schoot naar Studio Sport te kijken. Spanning als mijn club werd samengevat. Opluchting als ze hadden gewonnen, teleurstelling als er een andere uitslag was.
Tegenwoordig kijk ik met angst en beven eerst op internet wat de uitslag van de actuele wedstrijd is geweest. Bij verlies, kijk ik niet meer naar Studio Sport; ik wil die kwelling niet lijdzaam ondergaan. Bij gelijkspel of winst ga ik er voor zitten.
Men zegt dat naarmate men ouder wordt, men meer kan relativeren. Je bent dan door alle wateren gewassen en je kijkt enigszins verbaasd, soms redelijk opgewekt en vaak berustend om je heen.
Ik heb dat niet. Ik dek mij in voor zaken die er eigenlijk niet toe doen.
Dat is kinderachtig.
freek
29 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten