Zondag was het bar weer. De oostenwind gierde stuifsneeuw over ons vlakke land. De adem stokte in de keel en de snor bevroor. Paarden en schapen krabden met hun hoeven om gras te vinden en wij liepen langs de dijk bij ons meer. Ik bleef even staan en kiekte vrouw en hond. Links moet het meer zijn, rechts de nu onmetelijke weilanden. Recht voor, de molen die gerestaureerd wordt en waar de kop vanaf is. En op de weg ,vrouw, die de luwte van de capuchon zoekt en Bijke die worstelt met de sneeuw en de wind.
freek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten