Mijn nicht leest mij. Dat weet ik, omdat ze heeft gereageerd op een stukje in dit weblog. Mijn nicht had vroeger rood haar net als ik en is al vroeg verhuisd naar het verre Engeland, waar meer roodharigen met een niet te bruinen huid wonen. Ik weet niet waar mijn nicht woont, ergens bij Manchester. Vroeger was er enige zielsverwantschap tussen haar en mij, vanwege dat haar, maar ook omdat haar moeder de liefste zus van mijn vader was. Mijn nicht is vertrokken en kwam terug via de kabel. Nu is ze weer weg.
Nicht, kom nog eens langs.
freek
Verwondering en schaamte, plaatsvervangend en zo vaak. In de stad en op het platteland. Met stukjes en beetjes tot ons genomen want het is gauw te veel. Voor u verzameld door Stephan Steinmetz en Freek Faber. Met ruimte voor gasten. Reacties? Bijdrage leveren? Mail naar steinmetz.stephan@gmail.com
Labels
- archief (1)
- Bijke (26)
- de laatste woorden (18)
- de vluchtige overheid (3)
- Djoeke (36)
- familieverhalen (16)
- frankrijk (1)
- heerenveen (7)
- het leven (2)
- Indische buren (9)
- Indische Buurt (98)
- leve de familie (22)
- leve de natuur (121)
- leve de ruk aan rechts (12)
- leve de samenleving (226)
- leve het leven (54)
- leve het platteland (85)
- mallorca (2)
- mantelzorger (60)
- mensen mensen mensen (11)
- niet meer zeggen... (7)
- niets dan goed (7)
- op de markt (46)
- op reis (6)
- operatie verplaatsing portiekdeur (11)
- Oud (1)
- Overpeinzing op de zondagochtend (4)
- paspoorten (7)
- pvda (8)
- raceneef (6)
- schouwtoneel (7)
- stapelen (174)
- taal (85)
- vanaf het platteland (388)
- verloren voorwerpen (17)
- voedselbank (8)
- wachtwijk (44)
1 opmerking:
Je neef heeft je ook gevonden. Vroeger ook rood maar een paar tropen jaren heeft het ietwat blond gemaakt. Na een rondreis over de aardbol weer neergestreken in de delta van Reest en Wold A. Kijkt met belangstelling uit naar een ontmoeting, zolang het maar niet bij een begrafenis is.
Een reactie posten