Omdat koningin Wilhelmina in 1939 geen joodse vluchtingen in haar achtertuin van paleis het Loo wenste, is het kamp voor uit nazi-Duitsland gevluchte joden op het lege Amerveld gebouwd, vlakbij het Drentse Westerbork. Wat er later van dat kamp is geworden, hoort bij de bekende geschiedenis. Nu even een - voor mij althans - ónbekende petite histoire.
Op verzoek van de minister van Binnenlandse Zaken had de gemeenteraad van Ermelo op 10 maart 1939 ingestemd met de vestiging van een vluchtelingenkamp op het Elspeterveld, aan de grindweg Uddel-Elspeet. De ANWB was tegen (toerisme!), de gereformeerde burgers waren tegen (zondagsrust!) en de buurvrouw was tegen (not in my backyard!). Biograaf Cees Fasseur: "Het Kabinet der Koningin liet de minister weten 'dat Hoogstdezelve bepaald betreurt' dat de keuze was gevallen op een terrein dat zó dicht bij paleis het Loo lag. Het ware haar aangenaam geweest, indien dat terrein 'eenmaal de keus op de Veluwe gevallen zijnde, veel verder van het Loo had gelegen'." Dat liet de koningin schrijven op 14 maart. Op 17 maart wees de minister Westerbork aan. Daar was geen paleis in de buurt.
Metz kijkt ervan op
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten