Ons grasveldje ziet er goed uit, dankzij de voortdurende zorg die ik er aan geef: kalk, mest, paardebloemen steken, kosten nog moeite worden gespaard. Er zit maar één kale plek in ons veldje en daar doe ik niks aan. Dat blijft totdat de natuur het heeft opgelost. Dat gat heeft Djoeke onze hond eertijds gegraven, toen ze al ziek was en zich geen raad wist. Ze is nu op de kop af vier maanden dood. Het gat groeit langzaam dicht. Om te laten zien hoe groot het nog is, heb ik er het zakmes van mijn, ook dode, vader naastgelegd.
freek
1 opmerking:
Ik heb als ik op reis ga altijd het zakmes van mijn overleden vader bij me. In een gehuurd appartementje is dat meestal het enige mes dat snijdt. Deze keer heb ik het thuis laten liggen, ik mis het erg.
Een reactie posten