Lezen

Scandinaviërs lezen dikke turven in de winter, want buitenshuis is het bar weer. Ik lees, nu de sneeuw opstuift tegen de gevel van het huis, de biografie van Johnny van Doorn, alias de Selfkicker. Een icoon uit de tijd dat ikzelf zeer naar Amsterdam verlangde. Eén dag en het boek is uit. Het was een feest der herkenning: Johnny was even eerder in Amsterdam dan ik, maar hij heeft de stad en dit ondermaanse ook weer eerder verlaten. Hij dook in de branding van die tijd, ik surfde er voorzichtig over heen. Ik las dat Johnny een zoon had , die de enigszins burleske naam Sindbad droeg. Johnny was geen vader,behalve op vakantie en Sindbad groeide, volgens de biograaf, op tot een ietwat vreemde en teruggetrokken jongen, terwijl Johnny de straten en kroegen afschuimde. Maar toen Johnny doodging in het Boven IJ Ziekenhuis was het laatste woord, dat hij sprak: 'Sindbad.'



freek