En opnieuw was het buiten wit toen ik gisterochtend de overgordijnen opentrok. En eigenlijk is er dan niks mooiers om met Bijke als eersten door de gevallen sneeuw te lopen. In de bleke ochtendschemering zijn de contouren van huizen en schuren zacht, lijken bomen sprookjesachtig, de paarden in het land, eenzamer en is het water ijsblauw koud.
Het was zo mooi, dat we later op de dag langs de polderdijk van de Oude Noorderweg (vaarwater) hebben gelopen. Daar was ook nog niemand geweest.
freek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten