18 januari 2010

Toneel

Nog even dat debat in de Kamer over Irak en Balkenende. De Kamer heeft twee toneelspelers van formaat.
Daar is op de eerst plaats: Halsema. Alhoewel haar uitspraak (slepend met sisgeluiden en zo nu en dan een slok lucht) beter kan, is haar timing perfect en haar typecasting magistraal. Ze speelt gelaagd, het naïve vrouwtje ('mag ik 's een eenvoudige vraag stellen', 'misschien zie ik het verkeerd'), dat eigenlijk een slim wijf blijkt te zijn.( 'dan zal ik het u uitleggen')
Beste toneelspeler is evenwel Pechtold. Met een stem die zelfs op het schellinkje glashelder is, speelt hij met verve de verontwaardigde intellectueel. Hij doet alsof hij nadenkt (vinger langs de neus), hij goochelt met documenten en uitspraken, zijn stap naar de microfoon is uitgeprobeerd en zijn verbazing is geoefend. Alles lijkt naturel.
Mijn probleem is, dat het het met beide inhoudelijk eens ben, maar hen niet geloof, omdat ze toneelspelen.

freek

Geen opmerkingen: