ei

Gisteren bracht R mij vier kievitseieren. Die ga ik koken en op roggebrood met plakjes radijs en een pietsje tuinkers opeten. Het gaat trouwens slecht met de weidevogels, het is stil in en boven de grazige weiden van mijn omgeving. Een enkel duikelende kievit, maar ik heb nog geen grutto gehoord of gezien in de lucht of op een hekpaal. Ook de scholeksters, die voorheen nog overal in paartjes rondscharrelden, zijn er niet meer, op een enkele solitaire vogel na.
'Silent spring', mag je dit wel noemen. Wat aan kuikens straks tussen het gras nog probeert groot te worden in onze weilanden wordt gepikt door kraaien en vossen en de overblijvers daarvan worden verhakt en vermorzeld door de cyclomaaier, die door een goed mestbeleid en een verlaagde grondwaterstand een paar weekjes eerder maait dan vroeger het geval was.
Ik eet straks mijn kievitseitje, maar een beetje met schaamte en een tikje ongerust.



freek