We ontmoetten een andere stabijhond met zijn bazin. Een reu, die hond en Bijke aan het einde van haar loopsheid, dus er was enige onrust. Tussendoor vertelde bazin dat ze een andere stabij onlangs was kwijtgeraakt. 'In het veen', zei ze. Waarschijnlijk was haar hond, sporenvolgend door het ijs gezakt en verdronken. Ze had nog overal gezocht en briefjes opgeprikt, voor het geval dat. Die hoop bleek ijdel. Dat je hond dood gaat, verongelukt, is verdrietig, maar 'm 'kwijtraken' is vreselijk, vanwege je gedachtenspinsels over de laatste minuten van zo'n beest.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten