Deze avond moet ik toch echt een knoop doorhakken. Op tafel liggen de uitgeprinte voornemens van de politieke partijen. Ik schuif ermee, ik schud ze, ik graai erin, ik zoek houvast in flarden van mist. “Stadsdeel Oost kan zelf de crisis niet oplossen…”, verzucht D66 (dat is in ieder een bescheiden mening, ook wat waard tussen al die hollebolle visies die rechtstreeks uit een Teleac-cursus sociologie afkomstig zijn)… “maar beseft dat een Stadsdeel van dit formaat een beleid nodig heeft zodat alle burgers er prettig en comfortabel kunnen wonen”. Stel je voor dat je ook zonder een beleid prettig zou kunnen wonen.
De SP maakt van de gelegenheid gebruik om vooral over de wereld buiten het stadsdeel een mening te hebben: “Er wordt streng toegezien op de maximumsnelheid op het water.” Eindelijk, ik roep het al jaren…. En Schiphol ligt volgens deze partij ergens tussen de Dapperbuurt en de Weesperzijde: “De luchthaven wordt niet uitgebreid”. Ook de VVD kijkt verder dan het stadsdeel groot is: “De VVD is voorstander van de verbreding van de A1 en A10”. Toch kan ik dergelijke loze zinnen beter pruimen dan aperte onzin. “Een woning huren of kopen is in Amsterdam duurder dan elders”, verzint GroenLinks. Duurder? De helft van alle woningen in Amsterdam bestaat uit gesubsidieerde huurwoningen van corporaties, en die zijn goedkoper dan corporatiewoningen in Almere, Purmerend of Hoofddorp. Maar ja, feiten, daar houden politieke partijen niet van.
Ik schuif de snippers aan de kant en de beslissing voor me uit. Mijn oog valt op de treffende openingszin van het evangelie van D66: “Ik ben blij dat u dit verkiezingsprogramma leest”. Toch nog iemand tevreden gemaakt.
Metz leest verkiezingsprogramma’s
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten