Schuld

De 'beste burgemeester' van Nederland is uitgezwaaid op de Markt. Hij stond pralend temidden van zijn onderdanen en pinkte een traan. De burgemeester moest weg omdat hij van één van zijn ambtenaren 'goedkoop' een huis in een ver land had gekocht en toen hij moeilijkheden met wat vergunningen kreeg, had hij zich bij die andere burgemeester van dat kleine plaatsje aan de Zwarte Zee, aangekondigd als de burgemeester van Maastricht ( 'U weet wel, van dat verdrag van Maastricht'); hij had de 'kleine' burgemeester uitgenodigd voor een formeel bezoek aan Maastricht en hij had hem een brandweerauto toegezegd. En de eenvoudige borstelsnor/baardstoppelige/kreukelconfectiepakburgemeester uit Bulgarije was geïmponeerd. Maar het was allemaal niet zoals het hoorde, dus de burgemeester moest foetsie.

Voor het journaal werd hij nog geïnterviewd en werd de vraag gesteld of hij nu wist waarom hij de laan was uitgestuurd. De beste burgemeester van Nederland had de zes weken van reflectie goed gebruikt hij zei: Als je daadkrachtige besluiten neemt, ga je wel's op tenen staan en dat krijg je vroeg of laat terug'.
Jawel, de beste Burgemeester blijft de beste, hij mag zijn positie best uitbaten en de volksvertegenwoordiging deugt niet.

Regent en kruimeldief, die beste burgemeester!


freek