25 maart 2008
Dagboek uit een wachtwijk (16) - webberig
Het is twee weken stil geweest (zal door Pasen komen) maar vandaag lag er weer een fleurige folder van mijn overheid in de brievenbus. Werd de vorige keer nog gevraagd wat ik wil, nu wordt een web aan de man gebracht, genaamd wijkweb, een web dat mij helpt om vrouwen te helpen om te leren fietsen. Nooit geweten dat vrouwen niet kunnen fietsen. Alle vrouwen die ik ken, kunnen fietsen. Ze kunnen niet schaken, dat heb ík dan weer geleerd van wijlen Jan Hein Donner die op het weerwoord van een feministe dat hij griezelig bezig is, omdat de volgende stap is dat hij beweert dat negers niet kunnen schaken, riposteerde: "Nee, u heeft mij niet begrepen. Negerinnen, die kunnen niet schaken".
Maar goed, ik dwaal af. "Stel u wilt bijvoorbeeld een kookcursus organiseren" staat in de folder. Het is maar een voorbeeld. "Dan kan Civic Zeeburg u helpen met het aanvragen van een subsidie". Subsidie? Als ik in staat ben om een kookcursus te organiseren heb ik geen subsidie nodig. Dan heb ik cursisten nodig. Met geld om de cursus te betalen. Nu zou ik persoonlijk wel een kookcursus willen volgen, liefst eentje die door een zwarte vrouw wordt gegeven want de Afrikaanse keuken vind ik spannend maar daar doet het web niet aan.
Vroeger, toen de Indische Buurt nog geen Vogelaarwijk was, kreeg elke bewoner eens per jaar een folder in de bus met een aanbod. Vies woord tegenwoordig: aanbod. Je aanmelden voor peuterdans, bridge voor beginners, musicalgroep, klassiek koor, dat is allemaal zeer ouderwets. Tegenwoordig krijg je reclamefolders in de bus die je wijzen op webben die je helpen om je ideeën die je niet hebt om te zetten in evenementen die je zelf met subsidie moet realiseren. Ik word er een beetje webberig van.
Metz leest reclame
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten