Op Tweede Paasdag ligt hier een pak sneeuw. Sneeuw in de winter maakt vrolijk, in het voorjaar, als alle leven weer begint, melancholiek. Het treft ook niet dat twee van mijn favoriete dichters kort achter elkaar zijn doodgegaan: Jan Eykelboom ('jij vederlichte molensteen') en Ed Leeflang ('het kan toevallig alles, wat het mag') En daarom komen mijn gedachten bij Nijhoff terecht en ik zeg zacht voor mij uit:
' Het sneeuwt, wij zijn gestorven,
huiswaarts omlaag gedwereld,
het sneeuwt, wij zijn gestorven,
het sneeuwt tussen de korven.
(Uit: Het lied der dwaze bijen)
freek
24 maart 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten