Duivendrecht - Duivendrecht

Bert, al jarenlang een huisvriend, wilde op 21 juni van Duivendrecht naar Nijmegen reizen. Met vrienden en collega's had hij daar om 17.15 uur afgesproken in een restaurant. Voor deze reis schakelde hij Valys in, de firma die dankzij de laatste aanbesteding het vervoer van gehandicapten door het hele land regelt. Bert is namelijk blind. De taxi van Valys was om 15.45 uur bij hem voor de deur in Duivendrecht besteld maar arriveerde pas om 16.10 uur. Dat gebeurt vaker.
De rit ging eerst naar een adres in Uithoorn, daar moest een andere reiziger worden opgehaald. Zo'n taxi door het land laten rijden met lege stoelen, da's zonde, dat begrijpt iedereen die hecht aan output-meting. In Uithoorn werd de chauffeur gebeld: rij onmiddellijk naar Schiphol, daar staan twee briesende dames al vanaf 13.00 uur te wachten op vervoer. Na enig gesputter deed de chauffeur dit. De dames bleken naar Amersfoort te moeten. Onderweg vroeg Bert hoe laat de chauffeur in Nijmegen dacht aan te komen. Dat wordt een uur of acht meneer, antwoordde deze. "Is het zo dat u straks weer langs Duivendrecht komt?", vroeg Bert voor de zekerheid.
"Dat klopt", zei de chauffeur.
"Laat u mij er dan thuis maar weer uit", besloot Bert.
Aldus geschiedde. Om 18.05 uur was Bert weer thuis. De kosten voor de rit werden hem gewoon in rekening gebracht. Ook zijn kilometerbudget (750 km per jaar) werd ingekort met een retourtje Nijmegen. Dat pikte Bert niet en na vele brieven en procedures kreeg hij kilometers en euro's terug, met als rente een bos bloemen.
Twee opmerkingen.
Een. De chauffeur vond dit geen leuk werk. Hij reed als tijdelijk afgekeurde vrachtwagenchauffeur nu voor Valys maar wilde zo snel mogelijk weer terug op de vrachtwagen. "Altijd ontevreden klanten en op kantoor kunnen ze geen kaart lezen."
Twee. Voordat het vervoer van gehandicapten werd 'vermarkt' (excuus voor het woord), had Bert een eigen vervoersbudget. Kon dus zelf zijn taxi kiezen. Kwam altijd ter plekke. Those were the days.

Metz in het land