Weet u nog van het Noarderleech? Die godverlaten plek, die in november bestormd werd door autoriteiten, het leger, de pers en publiek uit heel Nederland en daarbuiten. Omdat tweehonderd paarden op een verhoging in het landschap, dobbe genaamd, stonden te wachten, tot het waddenwater weer zou zakken na een novemberstorm. Boer Piet die voor rijplezier en rookvlees paarden houdt was de kwaaie Pier. Een dierenbeul was het. De eigenaar van het Noarderleech, de natuurorganisatie It Fryske Gea, voelde zich ook enigszins in de zak gescheten, omdat zij lankmoedig met de voorwaarden van het pachtcontract met boer Piet waren omgesprongen. Dit jaar zou het anders gaan, nu moesten op straffe van, wel op 15 oktober alle dieren uit de buitendijkse vlakte verdwijnen. En weer begrijpt boer Piet dat niet, die stommeling, en ook nu grazen zijn paarden nog rustig op de zompige bodem.
Dit is het verhaal op het eerste gezicht.
Je kan ook een tweede gezicht bedenken.
Een banggeworden natuurorganisatie die zich nu tegen alle risico's en negatieve publiciteit indekt door een datum heilig te verklaren versus een natuurman, boer Piet, die denkt dat (ik citeer hem) 'het weer de baas is en die datum nooit meer als een formaliteit is geweest.' Boer Piet die vorig jaar droog opmerkte, na de koene reddingsactie van een aantal struise amazones, dat hij zijn paarden al lang op het droge zou hebben als niet allerlei organisaties en deskundigen zich daar mee hadden bemoeid en er zoveel kijkers waren geweest. Boer Piet gaat om met de natuur, het weer en de omstandigheden en handelt indien nodig en soms met risico's. It Fryske Gea is de organisatie die risicoloos en formeel een datum stelt , zodat men nooit en te nimmer de schuld kan krijgen van iets ongelukkigs, want een wiegend paardenlijk op de golfslag is een schokkend gezicht. Ze horen immers onder de man te lopen of in de koelvitrine te liggen.
freek voor piet
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten