De (toch nog wel) onvolprezen VPRO zond in het programma Holland Doc een documentaire uit over het gebied rond het Victoriameer (Afrika) waar een ware industrie is ontstaan rond de Victoriabaars die hier zo'n 60 jaar geleden als vreemdeling is uitgezet. Deze roofvis heeft de soortenrijkdom in het meer gedecimeerd en wordt nu zelf afgeslacht. De fileetjes gaan richting Europa. De prachtig gefilmde documentaire bevatte zoveel voorspelbare en stereotype ellende dat ik er somber van werd. De walmende Russische vrachtvliegtuigen met de dikke cowboypiloten, die met hamer en nijptang hun toestel repareren, wodka zuipen en jonge meisjes uitzoeken. De Indische zakenman die de fileerfabriek in handen heeft en minzaam, maar laconiek over mensonterende toestanden spreekt. De straatkinderen die de plastic verpakking van de vis smelten op een houtvuurtje om zodoende de lijmdampen op te snuiven. Die treurige illusieloze ogen. De mannen die doodgaan aan aids, de vrouwen die doodgaan aan aids. De smeerboel, de uitzichtloosheid.Het was allemaal waar, maar te veel. Het duurde tot diep in de nacht voor ik sliep.
freek voor slapeloosheid
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten