De laatste woorden in ons prachtblad (sinds 1752) gewijd, in een advertentie, aan een dierbare overledene
Er komt een dag, voor iedereen verschillend
Voor de ene vroeg, voor de ander laat
Dat zij, die jou het leven gaf
Het zelf weer verlaat
Er komt een dag, dat je alleen bent
Nooit meer ben je iemands kind
Nooit was iemand je zo dierbaar
Niemand heeft je zo bemind
Nooit meer zoon of dochter van je moeder
Je kindertijd voorgoed voor bij
En niemand kan de leegte vullen
Die zij achterlaat bij ons
freek
06 augustus 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten