Ons prachtblad(sinds 1752) stopt veel natuur in haar pagina's. Zo kom ik alles te weten over late broedsels, een gesignaleerde albino spreeuw en smul ik van de mededeling van een lezer , die zag dat een sperwer een zwaluw tot in zijn schuur achtervolgde en daar toesloeg. Maar huiveren deed ik pas bij het verhaal van een lezeres, die bekende dat ze vanuit haar bed uitzcht had op de rustboom van een ransuil. Elke morgen als zij de gordijnen openschoof ging ze weer even terug in bed om naar het roerloze uiltje te kijken. Het gaf moed en vertrouwen voor de dag. Tot op een morgen, toen plotseling een schaduw van een vleugel voor haar raam langsflitste, gevolgd door kort, maar hevig vogelgekrijs en machteloos geklapper van vleugels
Een havik had toegeslagen, de rustplek was leeg en bleef leeg.
De lezeres treurde over dit verlies.
Dat kan ik me voorstellen: je dag begint voortaan onrustig.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten