Zo zijn we dan in ons dorp bij de langste dag aangekomen en verwachten Kerstmis. We hebben in onze dorpsstraat onze feeërieke lampenslinger weer opgehangen; we hebben onze romantische Kerstfair gehouden, waarbij onze luidruchtige buurmancaféhouder het klaarspeelde om kerstliedjes met een discodreun uit de speakers te laten knallen.
Vrouw heeft als niet-kerkelijk lid kerstliederen gezongen in het interkerkelijkkoor, in ons eeuwenoud kerkje.
En na Kerst komt dan Oudjaar, waarbij het dorpscafé altijd vergunning krijgt om onbeperkt open te zijn. Maar onze buurmancaféhouder wil een graantje meepikken en heeft ook een verzoek in gediend voor onbeperkte openstelling. Ons gemeentebestuur is laf en zo kan het gebeuren dat in al de ons omringende dorpen één dorpshuis of dorpscafé de hele Nieuwjaarsnacht open is, maar bij ons kunnen we straks kiezen uit twee etablissementen.
'Op verzoek van de plaatselijke bevolking', liet de gemeente in een publicatie leugenachtig weten.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten