haas

We liepen op de polderdijk, Bijke en ik, naast de Noorder Oude Weg, een verbindingswater tussen meren. Rechts van ons de polder die nog opmerkelijk fris groen was. Enkele honderden Grauwe Ganzen scharrelden grazend rond. De dichtsbijzijnde ganzen trokken zich waarschuwend gakkend terug toen wij naderden, maar een haas was de eerste die echt op de vlucht sloeg. Rent een haas gewoonlijk in grote haken, nu moest het diertje vanwege de vele ganzen op volle snelheid slalommen tussen tussen de vogels door. Tenslotte gingen ook de ganzen met veel rumoer op de vlucht. Wat overbleef was een drietal Grote Zilverreigers die als slanke witte bruiden, roerloos stonden te wezen. Hun roomkleurig silhouet stak scherp af tegen het groen van het gras, zodat het leek of ze uitgeknipt en opgeplakt waren.
En boven ons de lucht, die zo herfstig grijs was, dat het melancholiek maakte.


freek