We zaten na afloop van de wedstrijd, die onze club eindelijk weer 's won, uitbuikend bij elkaar, toen even verderop Gerald S., onze bonkige spits, maar wel met een fluwelen balbehandeling, zich voor de camera opstelde om commentaar te geven. Nu is Gerald geen spraakwonder; het lijkt wel of een meetrillende maagklep eerder zijn geluid voortbrengt dan zijn stembanden, zo ingeslikt praat hij. Wat had de nieuwe trainer bijgedragen aan deze overwinning, luidde zo ongeveer de vraag van de interviewer en enigszins rafelig kwam uit de mond van Gerald: 'Hij heeft wel een dingetje'.
Wij mannen lagen, ook onder invloed van de overwinning, dubbel: 'Ja Gerald, wij hebben ook een dingetje... '
Flauw, maar ja... .
De interviewer liet zich echter niet door het 'dingetje' van Gerald het bos insturen en vroeg door over de invloed van de nieuwe trainer: 'Was dat al op de training te merken?'
En toen zei Gerald ernstig en letterlijk: 'Nou ja, hij stopt er zijn dingetje wel in'.
Ze konden ons opdweilen!
freek
08 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten