Vanmiddag hebben familie en buren de buurvrouw begraven. De hulphond, al enkele maanden opgevangen door een buurtbewoonster, hield zich voorbeeldig. Sinds de scheiding draagt de hond een muilkorf. In de verwarring vergat het dier alle lessen over sleutels oprapen en ontpopte zich als een bijtert.
Na afloop, boven de koffie en de cake, was iedereen het erover eens: zo was het beter. Voor de buurvrouw, voor de familie, voor de buren, zelfs voor de hond die van voren dan mag bijten maar van achteren nog altijd kwispelt.
Metz de ex-mantelzorger
18 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten