Korte race

Alle spanning afgelopen weekend rond de afsluiting van de voetbalcompetitie, viel in het niet bij de schrik rond het ongeluk van neef Jan. Reeds in de eerste bocht van de A1-GP-race op het circuit van Brands Hatch, reed de wagen van Tjechië onze pechneef aan. Ook in Shanghai, twee weken geleden, werd Ian Dyk aangetikt en moest de strijd staken. Gelukkig zitten alle botjes nog op hun plekkie. De enige blessure dit hem dit seizoen parten speelde, liep hij op toen hij na de race in Mexico bij het uitstappen over een betonnen randje struikelde.

Metz kijkt televisie

Viceconsul

...de Volkskrant, 28 april - klik op de foto voor een groter beeld...

De meneer in het midden is dus de ambassadeur, maar waar zit nu de viceconsul?

Metz leest de krant

Blikspruiten

Sinds vanmorgen weet ik hoe de warme maaltijd voor de kinderen op alle Amsterdamse basisscholen er uit gaat zien: spruiten uit een blik, paprijst en saus uit een pot. Daarbij drinken de kinderen een glas houdbare melk. En zijn zij de PvdA en de Voedselbank dankbaar. Hedenmorgen namelijk werd Afrikaatje gespeeld bij de C1000 die ik frequenteer. Drie dames, gehuld in wijde, witte T-shirts van de Voedselbank, blokkeerden het toegangshekje. Glimlachend overhandigde de dunste van de drie zusters (ik weerstond de aandrift om haar een schouderlap kado te doen) mij een pamflet met een boodschappenlijst. Uiteraard heb ik een bijdrage geleverd: een blik spruiten. Met een glimlach werd het door de dunne zuster in ontvangst genomen en bijgezet in een doos waar al heel veel blikken in stonden.
Jammer dat mijn kinderen niet meer op de basisschool zitten.

Metz in de buurt

Knuffelbank

...Het Parool, 27 april...

De Voedselbank in Amsterdam is behalve overbodig ook vol bekeringsdrang en daartoe gehuld in een stichting. Met een heus bestuur (de voorzitter is Theo Fransman, van 1981 tot 1990 stadsdeelvoorzitter van Amsterdam Noord) en een comité van aanbeveling (met Job Cohen, Femke Halsema en Geert Mak, allemaal goede mensen dus hier zwijg ik even in de war). Dat ze er een cult van maken om als een Supergroover het allergoedkoopste product, te weten gezond eten, uit te delen, soit. Maar nu heeft voedselbankier Fransman (is er trouwens al interesse van Barclays voor deze typisch Nederlandse bankierstak? Van mij mag het worden overgenomen, opgesplitst en verdampen) bedacht dat alle kinderen op de basisscholen elke dag tussen de middag een warme maaltijd moeten krijgen voorgeschoteld. Te leveren door de Voedselbank neem ik aan. Op zich is dit logisch. Elke slager beveelt speklapjes aan tegen wintertenen. Elke rechtgeaarde rijwielhersteller weet je uit te leggen dat rimpels verdwijnen door veel te fietsen. En de groenteboer weet zeker dat een forse inname van prei helpt tegen depressies. Dus láát die Voedselbank.
Maar nu schijnt er ook een knuffelinitiatief te zijn, van de Knuffelbank. Veel kinderen, vooral uit sociaal-economisch zwakke milieus, maar ook juist uit de hoogste milieus, krijgen te weinig liefde. Zelden een arm om de schouder, een terloopse tik op de billetjes, een hand kroelend door het haar, een omarminkje van achteren, even het kind tegen je optillen en vragen hoe het vandaag op school was. Lekker gegeten?
Stichting Knufflelbank zoekt vrijwilligers die - uiteraard na overlegging van een verklaring van goed gedrag - zullen worden ingezet op alle Amsterdams basisscholen om tijdens de speelkwartieren de kinderen aan te halen.

Metz leest de krant

Stekels (2) - erg he?

Lodewijk Asscher foetert op welzijnsorganisaties en zorgverleners en roept dat alles anders moet. Tot nu toe modderde iedereen maar wat aan maar gelukkig, de wethouder doorziet het spel der bureaucraten, en grijpt in. Zachte heelmeesters, u weet wel, en het moet afgelopen zijn met de welzijnsindustrie. Met grote woorden die verder niks betekenen (opvoedplicht) wordt de schijn gewekt dat wij hier met daadkracht van doen hebben. Ook wordt het bij Amsterdamse PvdA-wethouders favoriete instrument van het korten op de uitkering van stal gehaald. Jaap van der Aa, Rob Oudkerk, Ahmed Aboutaleb, Lodewijk Asscher, je kan ze midden in de nacht wakker maken met de vraag wat nu te doen? en ze roepen "Korten op de uitkering". En als ze nu eens geen uitkering hebben? "Nog meer korten". Nimmer - wedden om mijn uitkering? - is er één gulden of euro gekort op één uitkering van één inwoner van Amsterdam op basis van dit soort bestuurdersbluf.
Ik dwaal af. Opvoedplicht voor ouders van kinderen die boerderijlessen verknallen, wat is daar mis mee?
Op de katholieke dorpsschool waar ik ooit leerde staartdelen, zaten ook van die kinderen. Totaal onopgevoed. Aso's. Kampers. Ze verknalden niet alleen de boerderijles (die we overigens niet hadden omdat de helft van de klas van een boerderij kwam), nee, álle lessen gingen eraan. Als het de bovenmeester te gortig werd (de grens lag bij het met kracht en precisie gooien van laarzen naar meester Smolders van de derde klas, een vaardigheid die ze uitstekend beheersten), werd er niet gestopt met lesgeven, werd er niet gemopperd bij de wethouder, nee, dan werden deze kinderen van school gestuurd. Naar huis. En dan moesten de ouders bij de bovenmeester komen, en bij de pastoor, waarmee er weer drie maanden rust was, hard nodig om de techniek van het staartdelen te onderwijzen. De fout zit hem dus bij het stopzetten van de boerderijlessen en vervolgens allemaal in koor "erg he?" gaan roepen bij de wethouder die "erg he?" echoot plus dat het nu maar eens afgelopen moet zijn.
En die rolstoelverzamelende vrijwilliger dan? Die door een welzijnsorganisatie van zijn vrijwilligers wordt beroofd? Een schot in eigen voet. Wanneer de overheid welzijnsorganisaties beloont en afrekent op basis van het aantal succesvolle trajecten, creëer je premiejagers. De wethouder dwingt organisaties eerst op zoek te gaan naar succesvolle vrijwilligers en verwijt ze vervolgens dat ze op zoek gaan naar succesvolle vrijwilligers.


Metz leest de krant

Goedemorgen de mantelzorger (37) - geen post

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."


Week 14 van de operatie portiekdeur verplaatsen, gaat de geschiedenis in als de week van de Grote Stap Voorwaarts. Het meubelplaat, geplaatst op 22 januari, is vervangen door dubbel glas. Al het meubelplaat? Nee, een kleine stukje meubelplaat, in het hoekje bij de oude brievenbussen, houdt moedig stand. Buurvrouw De Vries moppert intussen door. Vooral de hoogte waarop de brievenbussen tijdelijk zijn opgehangen, hindert haar. Ze kan niet meer bij haar brievenbus. Terwijl zij het meeste post krijgt.

Metz de mantelzorger

Stekels

...de Volkskrant, 25 april; klik op de illustratie voor een vergroting...

Bij lezing van zo'n bericht, met al 't gal dat een PvdA-wethouder uitstort over zorgverleners en welzijnsinstellingen, gaan mijn stekels recht overeind staan.
Maar waarom eigenlijk?
Ook ik vind toch dat de leerkracht van de basisschool zijn werk moet kunnen doen? Met boerderijen vol varkens erbij. En dat het bedenkelijk is wanneer een vrijwilliger de wind uit de zeilen wordt gehaald door een werkzoekende professional. Vind ik namelijk ook raar. En dat ouders die weigeren om hun kinderen op te voeden op hun verantwoordelijkheid moet worden gewezen. Met strenge hand. Helemaal mijn idee!
En toch wringt het.
Het ruikt naar de calvinistische schuld- en boetecultuur: we wijzen een schuldige aan en dat is altijd een ander. Dat is één.
Het hangt van de anekdotiek aan elkaar. Een varken hier en een vrijwilliger daar, beiden goedgekeurd door de media-adviseur ("jah goeoeoeoed, lekker duidelijk") en je hebt je verhaal rond. Dat is twee.
Het klopt niet. Dat is drie.
Klopt niet? Die kinderen versjteerden toch de varkensles? En op de klanten van die rolstoelverzamelaar werden toch gejaagd door een welzijnsinstelling?

Metz leest de krant

PS: wordt vervolgd.

120%

...Het Parool, vandaag...

Zo te zien valt het nog wel mee met de kwaliteit van het rekenonderwijs in Nederland.

Metz leest de krant

Attractie

...Het Parool, vandaag...

Misschien een idee voor de directie van De Efteling om dat oubollige ezeltje schijtgeld te vervangen door deze mevrouw.

Metz leest de krant

Letterlijk

Ik moest het even nazoeken maar verdomd: de verslaggever van Langs de Lijn slaagde er afgelopen zondag weer in om - figuurlijk dan - de plank mis te slaan. Beeldspraak is - figuurlijk gesproken - glad ijs. Voordat het kwartje is gevallen, brand je er je vingers aan. "Verdediger Schut van Utrecht laat zich letterlijk de kaas van het brood eten door Farfan." Is iemand in Hilversum nog bij machte om in te grijpen op zo'n moment? Of is het toezicht op de publieke omroep ook al aanbesteed? Uit Den Haag zal de redding niet komen, maak ik op uit het gesprek dat ik hedenmiddag mocht beluisteren op Radio 1. Minister Klink hoeft van minister Bos zijn financiële problemen niet dit jaar al op te lossen. Maar, zo concludeert de verslaggever in de studio (toch weer Hilversum dus, Den Haag pakken we een ander keertje wel aan), "Klink moet niet te vroeg juichen want van afstel komt nog geen uitstel".

Metz luistert radio

Babbelbox

Stel je ziet in het NOS-Journaal een item langskomen over een Utrechtse probleemwijk, verluchtigd met beelden van jouw eigen woonstraat in Amsterdam. Okay, je woont in een Vogelaarwijk maar daar zijn er wel veertig van dus dat stelt ook niks meer voor. Zeker niet nu Amersfoort en Emmen klagen dat hun eigen wijkjes niet mee mogen doen. Je maakt je een beetje boos over het portretrecht van jouw voordeur en stuurt, zoals mijn huisgenote deed, een mailtje naar de redactie van het Journaal met de volgende inhoud:

Geachte redactie van het journaal

Vanavond was het item op het journaal "probleemwijken en Marokkaanse jongeren"

Tot onze verbazing zagen wij bij dit item beelden van onze eigen Indische buurt in Amsterdam, terwijl de wijk Overvecht uit Utrecht genoemd werd.

Wij wonen al 30 jaar in de Indische buurt, vanaf onze studie en wonen vlak gelijk achter het plein dat u liet zien in uw uitzending.

Wij woonden daar al toen de straat nog bevolkt werd door Nederlandse gezinnen. Inderdaad wonen er nu naast Nederlandse ook Marokkaanse, Surinaamse en andere kinderen van nog veel meer nationaliteiten. En ja ze zijn wel eens vervelend, maar dat waren de kinderen 30 jaar geleden ook. Af en toe is er een opleving, maar over het algemeen wonen wij hier al die jaren gewoon prettig.

Het zou prettig zijn als het journaal niet alleen suggereert dat het in de Indische buurt allemaal maar erger wordt en dat het altijd ligt aan de Marokkaanse kinderen. Het zijn heus niet allemaal lieverdjes, maar dat was de jeugd in de Indische buurt nooit zolang wij hier wonen.

Wat verwacht je dan als antwoord? Een mailtje waarin staat dat het wat ongelukkig was om beelden van de Indische Buurt uit Amsterdam te plakken achter een item over overlast van Marokkaanse kinderen te Overvecht, Utrecht. Plus de toezegging voortaan beter op te letten met de kanttekening dat het nieuws zo rap gaat en het allemaal niet zo bedoeld is. Einde mail. Soit, zeg je dan. Zo erg is het allemaal ook weer niet.

Maar wat gebeurde er in de digitale werkelijkheid?

Geachte kijker

Voor uw verhaal kunt de site

http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2007/4/13/probleemwijken.html raadplegen

Met vriendelijke groet,

Nettie Kosterman

NOS Publieksvoorlichting

Een brief aan de redactie van het NOS-Journaal wordt opgevat als een bijdrage aan een babbelbox. Reageer ook! roept mevrouw Kosterman in plaats van te antwoorden.

Metz kijkt televisie

Valuta

Maar wat is nu een boulevard?

Metz in Osdorp

Natuur

...het Apeldoorns kanaal bij Hoorn...

Van links naar rechts: de fabriek van Coöperatie de Eendracht, de ophaalbrug over het Apeldoorns kanaal en café-restaurant De Brug.
Ja, de natuur is mooi. Vooral als deze is samengesteld uit industrieel erfgoed, infrastructuur uit de 19e eeuw en een café met een volledige vergunning.

Metz in het land

Doordraaien

Soms laten mensen op televisie hun ware ik zien. Na het aanraken van een bepaalde snaar toont iemand twintig seconden zijn ware gezicht. Meestal knapt de betrokken persoon daarvan op. Hé, er zit ook een menselijke kant aan Wiegel, denk je dan, en je betrapt jezelf op een moment van symphatie voor de rechtse populist.
Beau van Erven Dorens liet vrijdagavond in De wereld draait door ook zijn ware gezicht even doorbreken en wat zagen wij toen? Een lichtgeraakt, verwend straatvechtertje met een IQ dat een vol rugzakje rechtvaardigt.
Wat gebeurde er namelijk? Nadat Europarlementariër Thijs Berman Van Erven Dorens' idee voor een nieuw TV-programma bekritiseerde, viel Van Erven Dorens hem direct aan volgens de mores van de dronken corpsbal. Dat boek van u koop ik niet, riep Beau triomfantelijk naar zijn tafelgenoten, in de waan verkerend dat Berman zojuist een boek over Cruijff had toegelicht. Nadat het tot hem was doorgedrongen dat er geen boek in het spel was - je zou zeggen: genoeg reden om verder besmuikt te zwijgen - gooide hij er nog een schepje bovenop. Waar hield deze Berman zich eigenlijk mee bezig? Met politiek, zei Berman, dat bestaat namelijk ook in deze wereld. Ach man, schamperde Van Erven Dorens, daar kijkt toch geen mens naar, en opperde een vuistgevecht.
Misschien kan iemand Van Erven Dorens doordraaien.

Metz kijkt televisie

Small is beautiful

Metz in de stad

de Volkskrant

Wat kost vandaag de dag nou een abonnement op De Telegraaf?

Metz leest de krant

Kop

...foto-onderschrift...

Ondertekening

Misstanden

...Het Parool, vandaag...

Volgens het beleid ben ik een kijker van Nederland 1. Maar ik zie er louter misstanden! En daar houd ik niet van. Tussen het NOS Journaal en Pauw & Witteman in, word ik opgezadeld met achtereenvolgens verkeerscriminelen, flessentrekkers, boevenzoekers en ruziemakers.
Morgen weer gewoon geen televisie kijken.

Metz kijkt televsie

Topmannen

...Algemeen Dagblad van zaterdag 14 april...

Wie heeft er meer zicht op het gedrag van graaiende topmanagers dan Jaap van Duijn, tot twee jaar terug dé topmanager van Robeco? Fijntjes wijst hij er in het interview met AD op dat de topman van Toyota, de meest succesvolle autofabrikant ter wereld, 7% ontvangt van het salaris van de topman van het Nederlandse Numico. Zeven procent! Waarmee elke blik naar dat concurrerende buitenland een blik vol schaamte wordt.
Vanwaar dat gegraai?
Van Duijn verafschuwt het maar geeft geen verklaring. Terwijl het toch zo simpel is. Meer geld is natuurlijk nergens voor nodig. Het bord is reeds volgeschept en ook de jachthavens en vliegvelden puilen uit. Het zit hem in de kinderlijke aard van de topman. Het gaat er niet om hoeveel hij heeft, zolang het maar meer is dan die andere topman. Als kind wilde de topman al meer Dinkey Toys dan zijn buurjongen. Voor de heb.
Gelukkig worden niet alle kinderen topmannen.

Metz leest de krant

Goedemorgen de mantelzorger (36) - de buiten gesloten buurvrouwen

"In zijn wekelijkse weblog gaat Jim Schuyt, voorzitter directie Onrust & Alliantie, in op zaken die hem raken, op gebeurtenissen die in het nieuws zijn of in het nieuws zullen komen, op wonen en woonbeleving en de menselijke maat."

De bel van de buitendeur gaat. De stem van de bejaarde buurvrouw die naast buurvrouw De Vries woont, klinkt door de hallofoon.
Buurman, wilt u de deur voor me open komen doen?
- Sleutels vergeten buurvrouw?
Nee, buurman, maar ik krijg hem niet open.
- Moment, buurvrouw, de telefoon gaat net. Ik kom er zo aan.
Buurvrouw De Vries aan de lijn. Ze durft 's avonds niet meer de deur uit want de portiekdeur valt niet meer in het slot - ondanks de enorme dreun die hij produceert. En van buiten komend lukt het haar nauwelijks nog de deur open te duwen. De portiekdeur die Onrust & Alliantie hebben opgehangen, heeft veel weg van een deur in een zeesluis. Onverzettelijk maar niet echt dicht.
Het is week 13 van de operatie portiekdeur verplaatsen.

Metz de mantelzorger

Klagen

...Het Parool, 4 april...

De PvdA-gemeenteraadsleden Graumans en Burke - onthoud de namen! - zullen zich binnenkort beklagen over de komische act van de clowns van circus Renz, waarbij die lange zo moet lachen als de dwerg struikelt. En over de vertoning van stomme films van Laurel en Hardy in het filmmuseum. Vooral over de film waarin een piano op de voet van Hardy terecht komt valt en Laurel Hardy in zijn rood aangelopen neus knijpt waarbij een schor toetergeluid door de zaal klinkt terwijl het een stomme film zou zijn! En dat bij de Sinterklaasintocht tractoren met dieselmotoren worden gebruikt terwijl we toch hadden afgesproken om met zijn allen aan het milieu te denken.

Vroeger klaagde het volk en dachten de volksvertegenwoordigers: wat moeten we ermee?
Nu klagen volksvertegenwoordigers en denkt het volk: wat moeten we ermee?

Metz leest de krant

Moderne wethouders (2)

Burgemeester en wethouders van Amsterdam onderhouden nu bijna een jaar een weblog over hun belevenissen. In november hebben we reeds een eerste evaluatie verricht over de periode mei 2006 - half november 2006. Nu volgen de bevindingen over de periode half november tot half april 2007. De vragen die wij ons en het weblog stellen, zijn omwille van de zuivere wetenschap ongewijzigd gebleven:

• Hoeveel berichten plaatsen de wethouders?
• Hoe vaak staan daar niet ter zake doende mededelingen op (vanmiddag de boontjes afgehaald)?
• Hoeveel mensen reageren?
• En wat is de ijdelfactor?

De ijdelfactor geeft aan op hoeveel procent van de geplaatste illustraties, de betreffende bestuurder prominent èn overbodig in beeld verschijnt. Hieronder ziet u de resultaten over de tweede periode, met tussen haakjes de resultaten over de eerste periode.

...klik op de illustratie voor een vergroting,
het 3-tje rechtsonderaan er zelf svp bijdenken...

Welke conclusies trekken we ditmaal?

• Aboutaleb heeft eigenlijk nooit meegedaan;
• Van Poelgeest heeft bijna afgeleerd om over zijn dochter te kwebbelen;
• Van Poelgeest, Cohen en Herrema zijn nu het ijdelst;
• Vos is het het minst ijdel en het meest ter zake;
• Asscher, Gehrels en Herrema zijn de veelschrijvers;
• en de burger gelooft het allemaal wel.

Het feit dat Amsterdammers nauwelijks nog reageren, hangt ongetwijfeld samen met de onderwerpkeuze van de wethouders. In de tien opstelletjes per maand wordt voornamelijk rondgekeuveld met een loftrompetje hier en een dooddoener daar. Politiek interessant nieuws wordt netjes buiten de weblog gehouden. De overlap tussen Het Parool en de weblog is nihil. Daardoor ontstaat het volgende - uit authentiek materiaal samengesteld - doorsneebericht.

Op bezoek in Amsterdam
Donderdag heb ik het genoegen gehad om twee prijzen in ontvangst te nemen. De ludieke handeling bestond uit het omtrekken van een muur van de rioolwaterzuiveringsinstallatie met een grote graafmachine. Daarna speelt het concertgebouworkest de sterren van de hemel. Verder had ik een pittig interview met drie jonge journalistes. Dat levert namelijk altijd zeer veel discussies op en het is de vraag of dat de goede discussies zijn. Benieuwd wat dat gaat worden. Een geweldige middag, en op mijn vraag wie ervan droomt om wethouder te worden, stak één zijn vinger op. Hij was de voorzitter van de commissie sponsoring Stedelijk en hij geeft mij drie dikke zoenen. Dat is natuurlijk extreem belangrijk. We gaan hem nog uitzwaaien met een etentje. Eten is iets wat we elke dag doen. Het kan erg lekker zijn, ook gezellig als we samen met anderen eten. Met die prettige gedachte in het achterhoofd heb ik samen met Maarten een prettige wedstrijd gespeeld tegen de voorzitter van Smashing Pink, Ellen Soeters en de voorzitter van Popeye Goldstar, Maarten Esselink. Gisteren voor de collegevergadering voorgelezen op de st Jan- school in de Baarsjes. Het doel hiervan is het voorlezen te bevorderen. Mooie school, enthousiaste leraren. Ik kreeg een warm gevoel van wat ik daar gezien heb. Het enthousiasme van de kinderen was indrukwekkend maar dat van de medewerkers van de bedrijven ook! Hier wordt al jaren over gepraat en ik vind het nu tijd worden om ook echt iets te doen. 2007 moet een sleuteljaar worden. Voor het aanpakken van problemen én het benutten van kansen. Prachtige winkel, goede spullen. Ballonnen en winkeliers uit de buurt. Grote verrassing: een optreden van Ellen ten Damme. Gitaar en stem. Fantastisch!

Metz op internet

Groeimotor

Soms moet je raden waar je naar luistert.
Gisteren zette ik om 12.57 uur Radio 1 aan. Een meneer met een raspstem verklapte mij dat er een ontwikkelingspijplijn in het spel is. Waar zou het over gaan? De verslaggever was aan het woord:
"Dat is dus de winst die jullie halen: jullie halen ook nog een keertje, laat ik maar zeggen, de toekomst binnen".
Dat is natuurlijk geen vraag. Dat is een stelling waar ik niks aan heb. Een kwaal die je vaker tegenkomt bij hedendaagse interviewers.
De meneer mag weer.
"Wij halen een stuk toekomst binnen. Inderdaad. Dat omschrijft u goed".
Krijg je ervan als je geen vragen stelt. Eigen schuld.
Ik doe een eerste poging: PSV koopt Klaas-Jan Huntelaar.
De meneer gaat verder: "De toekomst ligt hem vooral in de ontwikkelingspijplijn, 1.5 miljoen wat nú committed is..." - olieboren? - "en we denken met de combinatie nog een keertje 1 miljoen extra vierkante meters naar binnen te halen, ..." - tapijt leggen? - "dat is de groeimotor".
Te moeilijk. Om 12.58 uur zette ik de radio uit.

Metz luistert radio

"Ik wordt kennisambassadeur"

"Ik wordt gedetacheerd bij de Universiteit van Amsterdam"

Er was bij de gemeente Amsterdam een tijd dat ambtenaren, ook topambtenaren, met gepast geruis vertrokken. Ze schonken in de hal een borrel voor naaste collega's, aanhoorden drie praatjes waarvan één tenenkrommend, pakten onhandzaam vormgegeven architectuurboeken aan, zeiden dank jullie wel, het was een fijne tijd, en gingen weg. Hoe hoger de ambtenaar in rang was, hoe uitgebreider de keur aan hapjes en drankjes, hoe langer de praatjes en hoe onhandzamer de boeken waren, maar in de kern kwam het allemaal op hetzelfde neer: de man of vrouw in kwestie voerde een bescheiden act op ("Dat had niet gehoeven, hoor") en bood ruimte aan de opvolger. Hij of zij wist: ik ben niet het middelpunt van de wereld al lijkt het er even op.
Zo niet Erik Gerritsen, de vertrekkend gemeentesecretaris van Amsterdam. Hij stuurde onlangs alle ambtenaren ten stadhuize een digitale brief, getiteld "Aankondiging nieuwe uitdaging", waarin hij meldt op 1 augustus te zullen vertrekken, "of zoveel later dit najaar als nodig voor het goed inwerken van mijn opvolger". Arme opvolger. Wordt nog maanden lang goed ingewerkt.
De aankondiging van zijn vertrek is evenwel bijzaak. Niet meer dan een excuus om twee pagina´s lang uiteen te zetten hoe volgens Erik slimme, effectieve organisaties werken, hoe fantastisch Erik Amsterdam vindt, hoe complex ook, maar hoe hij met slim, inspirerend presteren het resultaat op straat heeft bereikt, voor alle Amsterdammers, in commitment met tastbare mobiliteit en ontketend talent, dat hij, Erik, in zeven fantastische jaren van gas blijven geven heeft weten te transformeren van ongeduld naar actie met een offensief apparaat.
Narcissus zou zich schamen.
En hij is nog niet eens weg.

- klik op de illustratie voor een vergroting -

Wat gaat Erik straks doen - er van uitgaande dat er ná het gemeentesecretariaat nog iets zinvols in dit universum valt te verrichten? Hij word kennisambassadeur bij de Universiteit van Amsterdam. Om bij te dragen "aan de ambities van Amsterdam Topstad".

- klik op de illustratie voor een vergroting -

Voor één jaar word Erik gedetacheert bij dit topinstituut. Om de kwaliteit van het onderwijs in Nederland op een noch hoger pijl te brengen.

Metz leest brieven

Hangouderen

...Het Parool, 4 april...

Beroepshalve heb ik inzage gehad in het concept-eindrapport van Movisie. Met veldonderzoek heeft Movisie het gedrag van hangouderen onderzocht, de oorzaken geduid en oplossingsrichtingen geformuleerd.

De uitkomsten op een rijtje:
a) hangouderen hangen in groepjes op straat rond omwille van de gezelligheid;
b) om groepsvorming te bestrijden wordt aangeraden om op geliefde ontmoetingsplaatsen uit speakers luide rapmuziek te laten klinken, analoog aan de Bachbenadering van hangjongeren;
c) het onderzoek kostte € 135.000,00.
Zo. Dan bent u alvast op de hoogte.

Metz de onderzoeker

Een grote dikke deur

Toeval bestaat. Terwijl kleinburgerlijk Nederland zich spinnijdig maakt over een buurman met twee paspoorten, daarbij een brede beweging vormend van oude wijk tot eengezinswoning, van Jan Marijnissen tot Geert Wilders dus, terwijl deze heren verbaal haasje-over doen met blufpraat vol extra dikke plussen voor de Nederlander die het land van ooit niet meer kennen wil, op precies dát moment vraagt mijn Rotterdamse tante Elly uit Australië aan Hubertus D. Verijzer van de Consulaire Afdeling van de Nederlandse ambassade in Sydney, hoe dat toch zit met de nationaliteiten van haarzelf en haar nakomelingen, waaronder haar kleinzoon Ian die zo hard kan autorijden? Zij heeft ooit haar Nederlandse nationaliteit ingeleverd en dat zint haar eigenlijk niet. Aan meneer Verijzer schrijft ze:

Persoonlijk heb ik destijds jarenlang een "one-man-crusade" gevoerd om mijn nederlanderschap te behouden en daarbij Australisch citizenship te verkrijgen, om de eenvoudige reden dat niemand zijn achtergrond kan verloochenen maar dat het wonen in een ander land nieuwe verplichtingen met zich mee brengt. Door omstandigheden heb ik uiteindelijk moeten naturaliseren. Ik dacht dat me dat niet zo veel zou doen, maar dat is niet waar. Er valt een grote dikke deur achter je dicht.

Tante Elly is intussen de tachtig gepasseerd. Haar dochter en haar zoon, beiden vijftigers, en ook haar kleinkinderen waaronder dus de snelle neef, bezitten nu alleen de Australische nationaliteit. Maar hoe zit dat eigenlijk met hun aanspraken op de Nederlandse nationaliteit? Dat wil tante Elly nu wel eens weten.

Toen ik dat met mijn dochter besprak zei deze dat tegenwoordig kinderen die in Australië geboren zijn van een Hollandse vader naast hun Australische nationaliteit ook de Nederlandse kunnen krijgen, maar kinderen van een Hollandse moeder niet. Dit zou een Nederlandse wet zijn. Mijn oren flapperden. Is dit heus waar? Ik zou het zeer waarderen als U mij hierover zou willen inlichten.

Met veel dank,
Elly Dyk

Meneer Verijzer stuurde haar een e-mail met het adres van een internetsite van de ambassade, gevuld met relevante informatie, waaruit blijkt dat er kansen zijn dat haar nakomelingen alsnog de Nederlandse nationaliteit kunnen verkrijgen.

Geachte Heer Verijzer,

Veel dank voor Uw e-mail. Intussen heb ik de genoemde website eens bekeken en daarmee is mijn vraag bijna beantwoord. De kwestie is deze: mijn zoon als Nederlander trouwde een Australisch meisje. Als zodanig kwamen zijn kinderen dus in aanmerking voor dubbele nationaliteit. Dat is duidelijk. Mijn dochter daarentegen trouwde met een Australiër en ik vermoed dat zij toen onder de Australische wet viel. Is dit zo? Een van haar zonen wilde altijd graag de Nederlandse nationaliteit hebben omdat hij veel reist (doet op dit moment een extra cursus aan de universiteit in Mexico City), maar hij is nu alweer 26 en dat zou waarschijnlijk toch al te oud zijn.
Nog even een opmerking: Uw website ziet er bijzonder goed uit. Nederlanders kunnen blijkbaar nog wel wat! Jl. Zaterdag bv. was er hier in de Blue Mountains een concert van zes leden van het Brandenburg Orchestra. Zij speelden op speciale oude instrumenten en die vereisen een speciale techniek. En waar hadden drie van deze spelers dat geleerd? In Den Haag!

Nogmaals veel dank,
Elly Dyk

Nu krijgt meneer Verijzer er nog meer zin in. Hij is de Nederlandse paspoorten voor de Australische Dijken al bijna aan het stempelen.

Geachte Mevrouw,

Graag dank ik u voor uw opmerking in de derde alinea. Deze heb ik even laten circuleren bij de Consul-Generaal en de Consul. Zullen zij ook waarderen.
V.w.b. uw dochter graag het volgende. Indien haar kinderen zouden zijn geboren na 1 januari 1985 dan hebben zij, aannemend dat uw dochter Nederlandse is op dat tijdstip, krachtens de wet (uiteraard naast de Australische) ook de Nederlande nationaliteit. Er is een verandering van de wet op handen waardoor het mogelijk zal worden dat onder bepaalde omstandigheden kinderen geboren voor 1 januari 1985 ook de Nederlandse nationaliteit zouden kunnen krijgen. Dit is echter nog niet officieel.

Met vriendelijke groet,
Hubertus D. Verijzer
Consulaire Afdeling

Het is nog niet officieel en het zal er ook wel niet van komen (Ian is meer in rondetijden geïnteresseerd dan in paspoorten), maar de mogelijkheid prikkelt de fantasie. Ik zie een rossige Australische autocoureur winnend over de streep gaan, handje in de lucht, met in zijn achterzak een Nederlands paspoort. Dat hij lekker niet inlevert! Voor een extra dikke plus.

Metz telt paspoorten

Bij de kapper

...de Volkskrant, 4 april...

- Zelfde als altijd, mevrouw Palmen?
"Nou, Giorgio, ik vond het een beetje te netjes vorige keer. Na twee dagen zat het niet meer goed in de war."
- Ik zal die pluk omhoog dit keer wat steviger vastzetten, mevrouw Palmen!

Metz leest de krant