De zondagmorgen

Is altijd een verrassing. Als ik de gordijnen opentrek, kijk ik een stille dorpsstraat in. Een paar uur geleden zwalkten hier nog mensen rond; meestal zingend en schreeuwend, soms ruziemakend. Het is dorps -en touristenvolk, dat stapt. De psychologie leert ons dat de leden van deze 's nachts rondzwervende groepen niet voor elkaar willen onderdoen en als er één over een auto loopt, de volgende over een rij auto's loopt en daarna de hele groep stampend van autodak naar autodak springt. Kan ik volgen, ook al zou ik ze graag een pak op hun sodemieter willen geven als het mijn auto betrof.

Maar nu, deze zondagnacht zijn bij buurman -winkelier voor de tweede keer alle bakken met zachtblauwe viooltjes leeggeklauwd en op straat gesmeten en dat snap ik niet. Daar scoor je toch niet mee!

freek