Tochtje

De ms Dikkop (6 m lang, 13 pk) vertrok 's ochtends van haar thuishaven, tufte genoeglijk de Wielen over, de Koevorde werd tjoekend genomen en binnen het uur passeerde het stoere schip met haar twee bemanningsleden het dorp Woudsend, alwaar de Friese vlag van de toren wapperde, omdat het dorp de veertien Friese skûtsjes op bezoek had. Via het Slotermeer werd Balk bereikt.
Dit is het dorpje dat Herman Gorter (1864 -1927, dichter, classicus, politicus, sportman, het kon niet op) inspireerde tot zijn beroemde episch gedicht Mei:

Een nieuwe lente
en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht'
In een oud stadje, langs de watergracht... .

Nu is Balk geen stadje, maar een dorp, maar de gracht er doorheen mag er wezen, met haar leilindes en oude geveltjes, dus de Dikkop temporiseerde en gleed traag langs al dit moois. Eigenlijk is dit watertje de monding van een afwaterriviertje van stuwwal Gaasterland: De Luts.

Na Balk verandert het landschap. De Luts gaat met hoge geërodeerde oevers door de bossen van Gaasterland, de kruinen van de bomen raken elkaar bijna en langs de oevers groeien metershoge varens. En dan het licht: komend vanuit het blikken schelle zonlicht boven het open water, hangt hier de fluwelen schemer van het regenwoud. Voor ons vliegt, kobaltblauw, een ijsvogeltje op, vanuit de oever. Een dampende straal zonlicht vangt het vogeltje een moment in al zijn glorie. Gods adem strijkt hierover het water, vinden de twee bemanningsleden, alhoewel ze niet gelovig zijn.

freek