Djoeke 18

Vrouw met vriendin naar België, om onbestemde dingen te doen, dus ik trek de provincie in met Djoeke. We beginnen in het vroegere veenafgravingsgebied bij Munnekeburen, dat op de grens met Overijssel ligt. Djoeke en ik doen een wedstrijd: wie het eerst wat bijzonders ziet. Ik zie het eerste een ree, die in de onderwal van de vaart rustig aan sappig groen zit te knabbelen. Zo rustig dat het dier pas opkijkt als ik op 15 meter sta. Het kijkt even en huppelt, danst bijna, gracieus het struikgewas in. Djoeke snuffelt gewoon door en heeft niks in de gaten: 1 - 0 voor mij. Even later staat Djoeke stokstijf en kijkt gebiologeerd naar het hoge riet. Ik zie ook nog net op tijd een vosje wegglippen, maar ik ben te laat: 1 -1. Maar als Djoeke even later in een petgat water staat te slobberen ziet zij weer niet de ringslang die, als een klein monster van Loch Ness, zich monter aan de oppervlakte van het water kronkelend voortbeweegt. Eindstand 2 -1 voor mij.
We gaan door naar Lemmer, waar ik bij die goeie visboer gulzig twee Hollandse Nieuwe achterover sla, om daarna door te rijden naar Stavoren om met Djoeke een tijdje op het havenhoofd te zitten turen en mijmeren. Het is helder en aan de horizon zien we de bomengroepen van de overkant: tussen Andijk en Enkhuizen vermoed ik. In het zuiden hangen loodgrijze wolken.
Via de bossen van Huisterheid (Fr) keren we moe maar voldaan huiswaarts.

freek