Ik woon in een klein dorp, maar wel in de Dorpsstraat, dus er ontgaat mij niets. Zo zie ik dat solitaire Oranjesupporters, op weg naar het café om op groot scherm de wedstrijd te zien, schuchter en geluidloos mijn straat op en neerlopen om te wachten op afgesproken oranjevrienden waarmee dan collectief de kroeg kan worden besprongen. Het is mij opgevallen dat drie man al genoeg is om de knop om te draaien en een echte zingende supporters te worden.
Om drie uur 's nachts word ik dan weer wakker, als onder de dekmantel van de nacht, de collectiviteit van de groep en de drank in de mik, door dezelfde mannen luid schreeuwend mijn huis weer wordt gepasseerd, waarbij een enkeling een korte stop maakt om te urineren.
freek
16 juni 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten