Toen mijn moeder nog levend en in goede doen was, mocht ze graag vertellen over haar meisjesjaren. Zo ging ze als 'bakvis' graag met haar vriendinnen wandelen Het eindpunt was een kleine uitspanning buiten het dorp, geheten 't Heerlijk Zitje'. Daar waren ook de jongens van het dorp naar toegewandeld, zodat er gegiecheld en gemonsterd en stoer gedaan kon worden. Mijn moeder vertelde dit met glimoogjes. Ze is inmiddels dood en 't Heerlijk Zitje' is gesloopt en op haar plek ligt nu het Knooppunt Joure. (A'dam - Groningen)
Gisteren was ik bezig, in de ecokathedraal, om van trottoirbanden een grote hoekbank te maken. Dat kostte mij veel inspanning en ook het weer zat niet mee, want we werden weggespoeld door een knetterende onweersbui. Maar het komt af en dan ga ik die bank 't Heerlijk Zitje noemen. Dat hoeft verder niemand te weten.
freek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten