krant

De krant wordt hier 's ochtends per Mercedes gebracht, zolang ik hier woon, vier jaar.
Elke ochtend om 5.45 komt Mercedes grommend mijn straatje in, blijft reutelend stationair lopen, ik hoor de klep van de brievenbus en dan het zuchtend vallen van de krant op de mat.
Het is een eerste editie voor de buitengewesten, die krant. De bezorger heb ik nog nooit gezien. Eén keer een vlugge schim, toen ik zelf vroeg rondspookte. Ze doen hier ook niet aan de hand ophouden met Oud en Nieuw, dus de schim blijft een schim. Wel weet ik hoeveel kranten hij bezorgt. Dat zit zo: op winterochtenden als het licht vriest, hoor ik hem aankomen, stoppen, stationair draaien, optrekken, stoppen, enzovoort. Vijf keer. (In het voorjaar zijn de ochtenden te vogelig met al dat gepiep, getjilp, gefluit; in de zomer te toeristisch met vroege aan -en afvoertroepen en in de herfst te roezig met die wind.) De lichtvriezende winterochtend is ideaal om de bezorgrit van Mercedes te volgen. Ik kan zelfs een beetje gokken waar hij ongeveer stopt.
Zijn laatste stop is de pastorie naast de kerk. Dominee leest wellicht Trouw.
Mijn prognose: drie keer De Volkskrant, twee keer Trouw, of is de NRC ook een ochtendblad geworden?
freek