tip één

Louis le Roy was mijn tekenleraar op de hbs; een vrolijke kleine man met rossig haar en sproeten. Toen hij ging nadenken over de natuur en de wereld en de mensen, hield hij op met lesgeven en kocht een stuk weiland om zijn ideeën vorm te geven en hij schreef een boek dat beroemd in zijn soort werd: Natuur uitschakelen, Natuur inschakelen. Thema: de natuur redt zichzelf wel als de mens geduld heeft en het primaat van de monocultuur loslaat (groene weilanden, tarwevelden, eindeloos aardappelen). In zijn weiland ging hij stapelen. Hij stapelde puin, straatstenen, tegels en graszerken. Dat spul werd met karrevrachten aangeleverd door de gemeente. Hij schiep door zijn bouwen verschillende microklimaten waarin de natuur z'n gang kon gaan. Dat doet hij vanaf 1982; stenen stapelen met zijn handen en hij doet het nog steeds, nu ook met behulp van anderen. Zijn weiland staat nu vol met groene kathedralen. De natuur wringt, zuigt, slingert, sterft af en mag z'n gang gaan. Wonderlijke diversiteit. Ik ging er vaak heen met managers in het onderwijs: het leert hen dat niet altijd alle neuzen dezelfde kant op moeten staan en dat je een klimaat moet scheppen voor kleine veranderingen en dat je tijd nodig hebt. Ze komen er deemoedig vandaan; alle blauwdrukken kunnen in de kast. Je kunt dit terrein 'op eigen risico' gratis bezoeken. Neem in de vakantie dat risico. Neem eventueel kinderen mee, ze worden er stil van. Kijk rond, ademloos.
www.ecokathedraal.nl
freek voor vakantietips.