tour

In 1980 reed ik in mijn Lada met vrouw en twee kinderen naar Frankrijk: vakantie in een gîte.
Om de monotonie van zwemmen in het meertje, lezen in de schaduw, luieren in de zon en balletje overtrappen met de kinderen te doorbreken gingen we een dag naar de Tour de France.
Lada in de berm, stoeltjes uitgezet en wachten maar, zo'n uur of vier. Kinderen verzamelen petten en wuifhandjes en ronkende folders van de communistische vakbond.
Toen 30 seconden het peloton en toen voldaan naar huis.
Nu volgt mijn zoon de Tour in een auto en schrijft stukken voor De Pers. Als ik zijn stuk lees, zie ik hem weer staan in 1980: zwembroek, mager jongenslijfje, blond koppie, ademloos kijkend naar die snelle kleurige sliert renners.
Ik ben ontroerd.
freek voor sentiment