Er was geen groter contrast denkbaar, eergisteren op de televisie. Eerst die chique, opgestoken haar, dame, die in weloverwogen en precieze zinnen vertelde waarom het Gerechtshof in Amsterdam vond, dat Wilders toch vervolgd moest worden wegens belediging en het aanzetten tot haat.
En dan Wilders zelf, met dat nerveuze trekje om zijn droge mond vochtig te houden, maar wel meteen voluit: de 'heren' van het Hof waren natuurlijk gek, het was weer een schande en als hij veroordeeld zou worden, wat hij zich niet kon voorstellen, zouden de honderduizenden Nederlanders veroordeeld worden, die op hem hadden gestemd. Hier gebruikte hij weer zijn truc om net te doen dat je van het Hof geen rechtse opvattingen mag hebben. Wilders weet donders goed, dat hij wordt vervolgd wegens specifieke uitlatingen, die volgens het Hof over de schreef waren.
Maar er is nog iets ander: net als andere autoritaire leiders in het verleden, vereenzelvigt Wilders zich met het volk: het volk en hij zijn één. Gelukkig heeft dat waanidee alle Leiders uit het verleden de kop gekost.
freek
23 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten