...v.l.n.r. coffeeshop, buurtsuper, toekomstig jongerencentrum...De stadsdeelraad in mijn buurt is druk doende van alles op de markt te brengen. Hierbij wordt geheel volgens de logica van de marketing, hogere reclamekunde toegepast. Zo heet bezuinigen op welzijnswerk tegenwoordig vernieuwen. Vernieuwing Sociaal Domein! Verbeterde verpakking! Meer welzijn met minder werk!
Onderdeel van de vernieuwing is de vestiging van een jongerencentrum op het Makassarplein in een gebouwtje dat nu nog kinderopvang herbergt. Als bewoner van om de hoek, vind ik dat op zich prima. Die jongeren moeten toch ergens luieren en dat er twee coffeeshops ('Meer mans met minder melk!') in dezelfde straat liggen, lijkt me vooral een hoofdbreken voor Balkenende, Rouvoet en Bos (zie pagina 34 van het regeerakkoord). Het gebouwtje is lekker goedkoop (marktwerking!) en de omwonenden zeuren niet want die weten het niet.
Trouwens, die zijn wel wat gewend. Vóórdat het plein tien jaar geleden met geld van het grotestedenbeleid (de prachtwijken van de jaren negentig) grondig werd opgeknapt (onder andere dankzij kinderinspraak is het destijds helemaal ingericht voor kinderen van 4 tot 14) was het een bende. Groepen jongeren hadden het voor het zeggen, buurtkinderen meden het plein. Bovendien zat er toen een Turks koffiehuis waar klanten de hinderlijke gewoonte hadden om meningsverschillen met pistoolschieten te beslechten. Intussen gaat het redelijk met het plein. Het blijft natuurlijk betrekkelijk maar ik heb al jaren geen kogels meer horen fluiten. Het koffiehuis is een kantoortje geworden, de buurtkinderen spelen er redelijk rustig en veilig en Joke en Tiny Molenaar van de buurtsuper hebben na een lastige periode met meerdere overvallen, weer wat vertrouwen gekregen in het plein. Maar of zij ook vertrouwen in de politiek houden is nu even de vraag. De vernieuwing slaat namelijk ook toe op de inspraak. Komende dinsdag besluit de stadsdeelraad dat het jongerencentrum niet, zoals diezelfde stadsdeelraad zes maanden geleden had besloten na uitgebreide inspraak, in een gebouw aan gene zijde van de buurt komt, maar op het Makassarplein, recht tegenover de buurtsuper. Daarna zal de aanbesteding geschieden met als verplicht onderdeel "het jongerencentrum op het Makassarplein" en dán zal ook de mening van Joke en Tiny Molenaar worden gevraagd. Eerst besluiten, dan de inspraak. Een andere volgorde, waarom ook niet? Modern. Anders. Nieuw!
De buurtsuper van Molenaar (4=6 heeft die ook geheten, Garantmarkt en momenteel Spar) is een van de oudste winkels van de Indische Buurt. Behalve dat je er goedkope begonia's kan kopen is het ook de plaats waar oudere buurtbewoners, gebogen over hun rollators, vrijuit kunnen mopperen, zwervers merkloos bier kunnen inslaan en brutale gastjes stuk voor stuk op hun naam worden aangesproken. Ze luisteren allemaal naar Tiny, Joke en haar man Hans. Met de harde kern van de F-side uit coffeeshop The Stud hebben ze een modus vivendi ontwikkeld. Maar de familie Molenaar weet dus niet dat hun biotoop weer gaat veranderen.
Gisteren liep ik de winkel binnen met het voornemen Hans in te lichten over de nieuwe overburen. Maar Hans was bezig met de emballage. En de zus van Joke en Tiny zong, harder dan ooit, iets uit de West Side Story. Ik ga het ze morgen wel vertellen.
Onderdeel van de vernieuwing is de vestiging van een jongerencentrum op het Makassarplein in een gebouwtje dat nu nog kinderopvang herbergt. Als bewoner van om de hoek, vind ik dat op zich prima. Die jongeren moeten toch ergens luieren en dat er twee coffeeshops ('Meer mans met minder melk!') in dezelfde straat liggen, lijkt me vooral een hoofdbreken voor Balkenende, Rouvoet en Bos (zie pagina 34 van het regeerakkoord). Het gebouwtje is lekker goedkoop (marktwerking!) en de omwonenden zeuren niet want die weten het niet.
Trouwens, die zijn wel wat gewend. Vóórdat het plein tien jaar geleden met geld van het grotestedenbeleid (de prachtwijken van de jaren negentig) grondig werd opgeknapt (onder andere dankzij kinderinspraak is het destijds helemaal ingericht voor kinderen van 4 tot 14) was het een bende. Groepen jongeren hadden het voor het zeggen, buurtkinderen meden het plein. Bovendien zat er toen een Turks koffiehuis waar klanten de hinderlijke gewoonte hadden om meningsverschillen met pistoolschieten te beslechten. Intussen gaat het redelijk met het plein. Het blijft natuurlijk betrekkelijk maar ik heb al jaren geen kogels meer horen fluiten. Het koffiehuis is een kantoortje geworden, de buurtkinderen spelen er redelijk rustig en veilig en Joke en Tiny Molenaar van de buurtsuper hebben na een lastige periode met meerdere overvallen, weer wat vertrouwen gekregen in het plein. Maar of zij ook vertrouwen in de politiek houden is nu even de vraag. De vernieuwing slaat namelijk ook toe op de inspraak. Komende dinsdag besluit de stadsdeelraad dat het jongerencentrum niet, zoals diezelfde stadsdeelraad zes maanden geleden had besloten na uitgebreide inspraak, in een gebouw aan gene zijde van de buurt komt, maar op het Makassarplein, recht tegenover de buurtsuper. Daarna zal de aanbesteding geschieden met als verplicht onderdeel "het jongerencentrum op het Makassarplein" en dán zal ook de mening van Joke en Tiny Molenaar worden gevraagd. Eerst besluiten, dan de inspraak. Een andere volgorde, waarom ook niet? Modern. Anders. Nieuw!
De buurtsuper van Molenaar (4=6 heeft die ook geheten, Garantmarkt en momenteel Spar) is een van de oudste winkels van de Indische Buurt. Behalve dat je er goedkope begonia's kan kopen is het ook de plaats waar oudere buurtbewoners, gebogen over hun rollators, vrijuit kunnen mopperen, zwervers merkloos bier kunnen inslaan en brutale gastjes stuk voor stuk op hun naam worden aangesproken. Ze luisteren allemaal naar Tiny, Joke en haar man Hans. Met de harde kern van de F-side uit coffeeshop The Stud hebben ze een modus vivendi ontwikkeld. Maar de familie Molenaar weet dus niet dat hun biotoop weer gaat veranderen.
Gisteren liep ik de winkel binnen met het voornemen Hans in te lichten over de nieuwe overburen. Maar Hans was bezig met de emballage. En de zus van Joke en Tiny zong, harder dan ooit, iets uit de West Side Story. Ik ga het ze morgen wel vertellen.
2 opmerkingen:
Vragen van Maria:
Wie besluit dat, en waar gaar de kinderopvang dan heen, en wie kan aansprakelijk gesteld worden voor de kapitaalvernietiging? Dat kinderopvangcentrum ziet er piekfijn uit.
Dat besluit de stadsdeelraad op derde Pinksterdag. DB en commissie zijn al akkoord. Het besluit zit verstopt in de Wmo-nota (klik op de link onder Vernieuwing Sociaal Domein in het stukje, en lees dan pagina's 37-39).
Een reactie posten