Jansen aan het gas

...Het Parool, 27 november...

Vroeger was ons land nog niet beschaafd. Ouderen werden aan hun onwelriekende lot overgelaten en gehandicapten voor het leven opgesloten. Van dorp tot dorp trokken flessentrekkers en laaienlichters. Zij verkochten aandelen van opgeheven Russische spoorwegen aan ongeletterden en zo mogelijk ging de hele Eiffeltoren erin als zoete koek. Om redenen die verwijzen naar een aarzelend begin van enig moreel besef, hielden gezagsdragers in die duistere dagen een oogje in het zeil als het ging om de levering van lucht, water, elektriciteit en - dat begon toen net - gas. Dat was namelijk publieke waar. Niemand kon zonder, dat vroeg om minimale bescherming. Met succes stak de overheid een voet tussen de deur, levering van water, gas en stroom werd een verantwoordelijkheid van de overheid. Flessentrekkers stonden buitenspel.
Intussen is, met dank aan de marktwerking, het begin van beschaving overboord gekukeld.

De gasflessentrekkers hebben vrij spel: jaarlijks gaan ongeveer drieduizend Jansens failliet. Waarom? Omdat de louche luchtverkopers niet langer hun best hoeven te doen om van Jansen het jawoord te krijgen; tegenwoordig moet Jansen zijn best doen het neewoord bewezen te krijgen.
Politici, de pleitbezorgers van de marktwerking, hoor je er niet over. Die hebben het te druk met elkaar; ze staan met de mond vol in debat of fietsenkelder.

Metz leest de krant