Van Stokkum is dood

...de Volkskrant, donderdag 1 november...

Oprichter bungalowpark "Cantecleer" te Groesbeek, dat is te weinig gezegd.
Voor ons, kinderen in de jaren zestig, waren meneer en mevrouw Van Stokkum de vader en moeder aller vakantieën. Onaantastbaar, zonder leeftijd en voor eeuwig belast met de leiding van de hemel op aarde: Cantecleer. Koninginnedag op 30 april was natuurlijk leuk geprobeerd maar de ware feestdag was 1 augustus, de verjaardag van mevrouw Van Stokkum. Zonder uitzondering liep dan geheel het bungalowpark uit naar de eendenvijver om haar, terwijl zij fris gekapt stond te glimlachen op het voor ons ontoegankelijke terras van het Grote Huis, een aubade te brengen. Er was zang, koek, de lekkerste limonade ter wereld, er was spel (mijn vader was scheidsrechter bij het sjoelbakken, mijn moeder bij het zaklopen), er waren verkleedpartijen, wedstrijden theedoeken ophangen en ballonzitten, en nooit was er regen. Dat regelde meneer Van Stokkum allemaal want toen al stond hij dicht bij de Schepper. Hopelijk kan ik eerdaags foto's van deze feestelijkheden toevoegen. Broers zijn ingeschakeld.

...rechts op het bordes het echtpaar Van Stokkum, 1 augustus 1965...

...finale zaklopen, 1 augustus 1965...

Ook in culturele en technische zaken was meneer Van Stokkum de rest van Nederland deccenia vooruit. Zo maakte hij speelfilms in kleur. Deze films, die jaarlijks in Malpertuus, het multifunctionele centrum van Cantecleer, werden gedraaid op een 16 mm-projector, speelden zich af op het beboste terrein van Cantecleer waar zich steevast een boef verstopt had. Hij hield zich op in huisje Reinaert de Vos (of was het Isegrim de Wolf?) met geld dat hij had gestolen uit de stoomtrein die twee maal daags vlak langs Cantecleer naar Kleef reed. De Great Train Robbery was kinderspel vergeleken bij de rolprenten van Van Stokkum.

In 1994 was ik in de buurt voor een cursus buurtwethouder. Het is niet anders. Ik wandelde 's middags over de verroeste spoorbaan naar het opgeheven bungalowpark. Nou ja, opgeheven. Een slagboom blokkeerde de toegang vanaf het spoor. Tientallen Somalische kinderen speelden op de houten balk bij het droge zwembadje en klommen in de verveloze giraf. Bij de witte halfsteens huisjes hingen moeders heel veel was op. Het Grote Huis was leeg, de keuken dicht. Alleen de eendenvijver was nog net als vroeger. Alleen wat kleiner.

Metz leest de krant